Die ochtend naar haar woonplaats onderweg Het zelf geschreven kaartje in mijn hand Krijg ik van haar een pittig appje: Zeg, Waar ben jij WTF toch weer gestrand?
Ik zend een hartje, goed voor haar humeur Zij stuurt een selfie, ik herken mijn deur…
Wat heb ik vaak van hagelslag gesmuld! Tot halverwege vorig jaar tenminste, want fabrikanten zijn belust op winsten, nu wordt zo’n doos vooral met lucht gevuld.
Er vallen gaten op mijn boterham, een pak bevat 280260240 220 gram.
Bij Atalanta Art verscheen onlangs de nieuwe bundel van Ton Peters vol sonnetten.
Zondag 26 januari vond in Groningen hiervan de bundelpresentatie plaats.
Tot niets verplicht, 37 kattensonnetten
Isbn: 9789083371900
In een recensie schreef Jean Pierre Rawie: ‘bespiegelingen van beurtelings de auteur en – cursief gedrukt – de kat zelf, die ook een kennelijke voorkeur voor het sonnet koestert. Het zijn vermakelijke, ontroerende en dikwijls tot nadenken stemmende gedichten.’
Veel van zijn kattensonnetten waren eerder op Het vrije vers te lezen en wij bevelen daarom deze bundel van harte bij u aan.
Het boek is te ontvangen door 13,92 euro over te maken naar C A Peters NL46 RBRB0900 544392 ovv ‘tot niets verplicht’ met vanzelfsprekend naam en adres van de ontvanger. Desgewenst wordt de bundel gesigneerd en van een opdracht voorzien.
Mijn dokter spreekt van hernia scrotalis En van een ingreep zonder pijn Die naar zijn zeggen heel normaal is: Het zou zijn eigen zakbreuk maar eens zijn
Geschreven naar aanleiding van het thema Poëzieweek (30/01-05/02/2025 ): Lijfelijkheid
De machtige rivier is al verworden tot gedruppel Het weer zit in het hout van deze eens zo fiere knuppel Een stille doder sluipt te vaak mijn achtersteven uit Mijn botten maken bij 't bewegen veel te veel geluid
Toch hoort het niet om telkens maar de haren te gaan splitten Al zie ik het niet helder meer, ik zie het nog wel zitten
Geschreven naar aanleiding van het thema Poëzieweek (30/01-05/02/2025 ): Lijfelijkheid
Ik voel twee zachte borsten in mijn rug En in mijn linkeroor haar zwoele stem Bij mij gaan de gevoelens van de rem Terwijl zij fluistert: "Wil je even vlug
De kelder in, een heerlijk flesje pakken en dan meteen mijn lekke voorband plakken?"
Geschreven naar aanleiding van het thema Poëzieweek (30/01—05/02/2025 ): Lijfelijkheid
Ze is oogverblindend, zacht streel ik haar rug Haar zij, dan haar buik en dan schuchter naar boven Dat zij mij dit toestaat is haast niet te geloven Ze glimlacht, we zoenen, daarna gaat het vlug
Maar lijfelijkheid blijft toch meer iets privés U zit niet te wachten op platte clichés
Geschreven naar aanleiding van het thema Poëzieweek (30/01—05/02/2025 ): Lijfelijkheid
Mijn vrees is dat het mij niet lukken gaat, het valt niet mee de klok terug te zetten, zorgvuldig, naar een datum vóór het kwaad, mijn vrees is dat het mij niet lukken gaat. De buren zijn nu dag en nacht paraat en zitten op hun spulletjes te letten. Mijn vrees is dat het mij niet lukken gaat, het valt niet mee de klok terug te zetten.
Ik sla de bal en rochel als een otter Mijn vrouw loopt ook te blaffen op de baan Nog 18 holes met hoge koorts te gaan Het putten gaat gepaard met flink gesnotter
Zo staan wij op de green met zere kelen Ons jaarlijks potje griepgolf uit te spelen