WikiMediaCommons
Ook dit jaar werd het 31 mei
Die dag beleef ik nooit meer onbevangen
Al is er uiteraard veel blijven hangen
Die tijd werd in mijn hoofd één dikke brij
Temidden van infusen en van slangen
Was ademen voor jou een hels karwei
Tal van machines hielpen je daarbij
Maar nooit kwam er een kleurtje op je wangen
Zo klein, maar wat was jij een sterke meid
Wat heb je liggen knokken voor je leven
Jij toonde wilskracht, al je pijn ten spijt,
Mijn machteloosheid is mij bijgebleven
Ik weet heel goed, geen mens leeft voor altijd
Slechts negen dagen waren jou gegeven
(Anne Schmittmann 31 mei - 8 juni 2007)