Ik hecht, geloof ik, niet aan vent of vorm.
Ik heb belijdenissen aangehoord
en was getuige van karaktermoord.
Hoe zinvol is een letterbeeldenstorm?
Ik ben gebeiteld uit een lijf van steen
en toch geborgen in de gulden snede.
Mijn regels zijn uit hogerhand gegleden,
ik ben de zin van alles en van geen.
Model! Leg mij geen woorden in de mond.
Ik kan mijzelf niet uit uw greep bevrijden,
al lekt er inkt uit een gesloten wond.
Verwacht van mij geen antwoorden op vragen.
Ik kan, in zwarte letters stukgeslagen,
niets dan dit ketterse geloof belijden.
(uit Het zal de leeftijd zijn )
Het gedicht spreekt
- Gegevens
- Geschreven door Arjan Keene
Uit het archief
Bladmuziek
Opzij, het blaasensemble komt eraan
Hun woest geloei is al van ver te horen
In strakke linie schrijden ze naar voren
Ze zijn door niets en niemand te verslaan
Geen mens kan nog een zinnig woord verstaan
Ook zij niet, met die doppen op hun oren
Ze laten zich door weer of wind niet storen
Hun echelon zal blazend voorwaarts gaan
Hun instrumenten wervelend paraat
Zo wordt de buurt van bladafval bevrijd
Maar vluchtig is hun smetteloze spoor
Als Sisyphos gaan zij voor altijd door
Eén zuchtje wind - 't is lucht en ledigheid -
Daar dwarrelt al hun werk weer over straat