verloren
 
 
Er is een plaats gemaakt van bordkarton,
er is een deur die niet meer opengaat,
er staat een muur omheen van goudbrokaat,
er hangt een klok waar ooit de tijd begon.
 
Daar lag mijn hart te kloppen in een steeg,
daar kende ik de naam op elke zerk,
daar kuste ik een meisje bij de kerk,
daar leerde ik van klappen die ik kreeg.
 
Ik was er laatst weer, voor het eerst in jaren.
De muur was weg, de deur had zich verhangen,
het meisje was verliefd, verloofd, verlangen,
de klok had scheuren waar de wijzers waren.

 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Dit bedankgedichtje vond ik onlangs terug



Aan de verpleegkundigen van de afdeling Urologie


Niemand ligt bij u te zingen: ‘O, wat zijn wij heden blij’,
want uw gasten hebben allen waterkundig averij.
Men ligt vast aan een katheter, als een hondje aan de lijn.
Slechts een masochist zou gaarne lang in zo’n positie zijn.
Als u zo’n urinelijder vrolijk aan het helpen bent,
Wees dan tactvol, zeg nooit monter: ‘’t Is een fluitje van een cent.’

K.P. nov.’99