Pa was getrouwd met Dame Nicotien:
Zo’n veertig jaar Chief Whips gerookt. Dat hakt er
Behoorlijk in. Hij oogde bovendien
Door al dat zoet op ’t eind steeds uitgezakter.
De man die in zijn jeugd sterk was voor tien,
Werd kort van adem en werd steeds verzwakter.
En ook zijn geest werd sleets, werd bovendien
Met ’t klimmen van de jaren alsmaar voorverpakter.
Zijn wereldbeeld werd steeds autodidacter,
Draaide al jaren op bekend stramien,
werd alsmaar saaier, doffer, afgevlakter.
Zo is de loop der dingen wel misschien.
Pa stierf misschien vooral aan z’n karakter,
Veeleer nog dan aan Dame Nicotien.
Dit gedicht was bij de beste 8 van de autobiografische sonnettenwedstrijd.
