Op 2 mei 1988 verscheen Drs. P in het programma 'Terugblik 'op de Belgische televisie.
Hugo Matthijsen schreef in de  Humo van 28 april als inleiding onderstaand gedicht (hoofdredacteur Mortier):

 

Een P. gestoofd

Ik zat me in een boekwerk te verdiepen
Waarin een personage iets beleeft
Toen plots de telefoon begon te biepen
Omdat mijn telefoon zo'n bieper heeft.
Wie was het die mij biepend op wou bellen?
Een vrouwelijke fan? Een lekker dier?E
Een kennis die wat roddels kwam vertellen?
O shit, het is gewoon de heer Mortier!

Zijn stem klonk nog wat dieper dan gewoonlijk
Hij stotterde en sprak een beetje hees
Vanwaar die kelderklank ? Ik dacht persoonlijk
Dat dit geluid op doffe wanhoop wees.
En inderdaad, ik had het goed geraden
Ik zei: « Vertel het maar, waar zit je mee? »
Hij snotterde: « Ik wil voor onze bladen
Een stukje over doctorandus P ! »

« Zo'n stukje dat de massa's kan vervoeren
Dat vreugde brengt in ieder lezershart
Dat zelfs een dooie nazi kan ontroeren. »
En snikkend ging hij voort : « Mag voor mijn part
Zo flets zijn als de teksten van Verminnen
Vervelender, bombastischer dan Gilles !
Vol urenlange Kantiaanse zinnen
Een stukje over P is wat ik wil! »

« 't Mag bulken van genante flauwiteiten
Zoals dat geforceerde Schrijfgerief
Waarop ik mijn kanaries steeds laat schijten. »
Die pointe ontging me, dus ik zei : « Wablief ? »
Ik hoorde hem tot mijn verbazing zeggen:
« De ware vogelvriend ververst een kooi
Toch steeds door onderaan een krant te leggen ?
En daarop strooit hij rijnzand en wat hooi! »

« Wat hooi?! » riep ik verbijsterd, « een kanarie
Heeft helemaal geen boodschap aan dat spul.
Gij dierenbeul ! Dit is solide larie
Verveel een ander met die flauwekul. »
Hij mompelde « pardon » en zei krampachtig :
« Ik bid u, alsjeblief zeg toch niet nee. »
Toen was hij zijn emoties niet meer machtig
En schreeuwde : « Maak dat stukje over P ! »

Zijn tranenvloed was nauwelijks te stelpen
Het was alsof ik met een douche sprak
Ik dacht : « Ik moet die arme kerel helpen. »
Terwijl de heer Mortier de lijn verbrak.
Hij schaamde zich natuurlijk voor de tranen
Die één voor één verdwenen in zijn snor.
De macho zou zich nu vast kleintjes wanen
'k Had medelijden met de ouwe Mor !

Ik deed mijn ding en stoof naar de redactie.
Daar vond ik wat nog restte van Mortier.
Het leefde nog! Dus schoot ik maar in actie:
Ik gaf mijn stuk en zei eenvoudig: « Hier! »
De Brok Ellende greep het, diep bewogen
En las de eerste zinnen van mijn stuk.
Zijn levenskracht kwam weer en uit zijn ogen
Ontsprongen warme tranen van geluk.

TERUGBLIK : DRS.
PBRT - TV1
Maandag 2 mei - 21.50 u.

 

 






 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Een onbekende vertaling van The Raven 5

[youtube]Q8p-ZRMM1II[/youtube]


Maar genoeg gelachen: wie was die onbekende dichter Michel E. Barentz eigenlijk?
De gegevens in de dnbl (digitale bibliotheek van de nederlandse letteren) roepen niet alleen meer vraagtekens op; ze plaatsen ze ook:

M.E. Barentz
Geboren: ? (19de eeuw)
Overleden: ? (20e eeuw)

Werken van M.E. Barentz
Woordenboek der Engelsche spreektaal (alleen in scans beschikbaar) (1895)
Algemeen Nederlandsch Handelswoordenboek (1916)

   

De Koninklijke Bibliotheek weet nog  ander werk te noemen:

Praktisch boekhouden voor iedereen; in korten tijd door zelfonderricht te leren, 1912
De Engelsche taal: met sleutel, 1909
Barentz’ Woordenboek der Engelsche spreektaal, 1895

Dit riekt niet naar een dichter. Toch brandde in deze boekhouder/taalleraar een literair vuur en dat is geen wonder, want hij verkeerde in literaire, althans semi-literaire  kringen.
Zijn eigenlijke naam was Machiel Elias Barentz (Amsterdam 7 juni 1865 - overleden in Den Haag, 13 maart 1946) en hij wordt in 1917 genoemd in het Maandblad van den Journalistenkring als directeur van het Volk. In feite was hij administratief directeur.

In 1929 is hij medeoprichter van een voorloper van De Arbeiderspers. Hij was tweemaal gehuwd. Hoe hij de oorlog doorbracht weet ik niet, maar hij overleefde die en stierf een jaar na de bevrijding. Zijn tweede vrouw, Johanna Rodrigues Pereira, overleefde hem tot 1957.

 
   
   
   
   
   

Dat hij, afgezien van de in de dnbl en KB genoemde werken, al eerder literaire oprispingen had, blijkt uit een stukje in het Nieuws van den Dag van woensdag 31 december 1890 waar we lezen:

Stadsnieuws.

Bij de firma R. C. Meyer, alhier, verschijnt morgen eene novelle, getiteld: Een Oudejaarsavond, verhaal uit het dagboek van een dorpsgeestelijke, welke de schrijver, de Heer Michel E. Barentz op eigen kosten heeft laten uitgeven en waarvan de geheele opbrengst bestemd is voor de Vereeniging voor Kindervoeding. Ten einde deze opbrengst zoo groot mogelijk te doen zijn en het zijne tot het goede doel bij te dragen heeft de uitgever, eveneens geheel belangloos, besloten het werkje aan de huizen te laten aanbieden.
Voorwaar, het weldoen wordt den menschen gemakkelijk gemaakt. De prijs van het boekje is op slechts 25 cents gesteld.”
Voor wie wil weten hoe het afliep met deze daad van menschlievendheid; in het Nieuws van den Dag van maandag 26 januari 1891 legt de Vereeniging voor Kindervoeding verantwoording af van de ontvangen giften en in de lijst treffen we het volgende aan:“

"16 januari, den Heer Michel E. Barentz netto opbrengst eener novelle ten voordeele onzer Vereeniging uitgegeven f. 193, 15”

Dat is een kapitaal voor die tijd; jongens schei toch uit met die e-books en die bundeltjes die enkel door familie gekocht worden: huis aan huis, dat is de oplossing.

Hoe het ook zei, hieruit blijkt dat er een vuurtje in de heer Barentz brandde dat feller gloeide dan de hartstocht, aan de dag gelegd voor boekhouden en de Engelse taal.
Hoewel die laatste hartstocht ook niet onderschat moet worden, want dat Woordenboek der Engelsche spreektaal is ook een juweeltje, een merkwaardig werk vol slang en volkstaal en zigeuner- en dieventaal.

 Ik kan het niet laten even wat te citeren uit dit curieuze werk, (dat bespaart me weer een hoofdstuk in mijn Een reis rond de wereld in 80 versvormen), dat als printing-on-demandbook sinds 2010 weer verkrijgbaar is bij het Amerikaanse Kessinger publishing voor enige tientallen euro’s. Euro’s die je je kunt besparen, want je kunt het gratis downloaden bij dbnl.

Maar dat is voor morgen.