Mijn tante Johanna – God hebbe haar ziel –
Was dik in de tachtig toen zij nog beviel
‘Ja echt, ik voel leven’ zei tante ontdaan
En is toen terstond naar de huisarts gegaan

Die hoorde diep in haar omvangrijk postuur
Een hoogst onverklaarbaar geschuif en geschuur
‘Geen man en toch zwanger’ riep tante verheugd
‘Dit is de beloning voor kuisheid en deugd’

Zij was onbevlekt, als een non in een kluis
Voor vleselijk feesten gaf tante niet thuis
Geen vinger had ooit haar wellustig beroerd
In iedere man zag zij altijd een ploert

‘Moet ik mij ontkleden?’ vroeg tante benauwd
Híj was dan wel huisarts, maar zíj niet getrouwd
De dokter deed echter geen zwangerschapstest
Maar trok uit haar buikplooi een wandluizennest

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Sportschool (Pantoum)

 

 
Als eerste gaan we even op de fiets
Al snel is het de beurt aan apparaten
Dan op de loopband, nee, dat is geen witz
Het geeft je lichaam echter goede bate!

Heel snel is het de beurt aan apparaten
En daarna met gewichten in de weer
Dat geeft je lichaam hele goede bate
En na verloop van tijd roep je: méér, méér!

We gaan met de gewichten in de weer
Al merk ik wel, dat dit me gaat vermoeien
Toch roep ik na verloop van tijd: méér, méér!
Wat blijft zo’n schema mij toch steeds weer boeien

Heel langzaam aan gaat mijn conditie groeien
Hup, op de loopband nu, bepaald geen witz!
Laat mij mijn oefening nu niet verknoeien
Tenslotte gaan we snel nog op de fiets!