Ja, kijk, zo’n poort daar ken je dan niet door
En daarom staan de mensen op een kluit
Wie buiten staat die kan er dan niet uit
Want wie erachter staat die staat ervoor

Dus eigenlijk moet je je lijn verplaatsen
Zodat je altijd om die poort gaat lopen
Als je niet lopen kan moet je gaan kaatsen
Daarna ligt heel het speelveld voor je open

Ik zou hier dus het speelveld breder maken
Want dan verlies je niet als je gaat winnen
Ik praat wel met je Baas over die taken
Als je opzij gaat ken ik dus naar binnen

Ik hoef geen harp, ik wil alleen een bal
En vleugels had ik bij mijn leven al

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Wielergedichten: Frank Vandenbroucke

Hij had een veelbewogen levensloop.
De lang verwachte. De gebenedijde.
Hij kwam en gaf een wielernatie hoop.

Zijn palmares is één om te benijden
Hij heeft die later toch maar zelf verpest
toen hij zich tot de snoeppot liet verleiden

Voor topsport is die zoetigheid funest
Het was zijn hulpmotor (met drank en vrouwen)
Hij werd nooit één keer positief getest.

Dan neemt de dood hem smerig in zijn klauwen
in Huize Maison Bleue te Senegal.
Een bloedprop doet de longaders vernauwen 

Zijn wielerloopbaan had een groot verval.
Hij stierf als wielergod aan lagerwal.