Ver in’t heelal draait een planeet
Die de planeet der Waalven heet
De Waalf is een merkwaardig soort
Die tot het mensenras behoort

De Waalf is doorgaans zeer charmant
Maar heeft geen voor-en achterkant
‘Terug’ is Waalven onbekend
Hij gaat slechts heen, dat’s evident

Dat levert rust in het verkeer
Ze gaan slechts heen, en nimmer weer
Hun gang is traag, zo traag als stroop
Maar zonder heen- en- weergeloop

Hun vorst, dat is de Opperwaalf
Een jonge man nog, amper twintig of zoiets


(Hoewel dit gedicht niet meedong naar de wedstrijd op 'twaalf' te rijmen is hij toch te mooi om te laten liggen, red.)

 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Moederdag 2 (gisteren)



Moederdag
Dag waarop zij nu eens alles mag
Ook wat pa nooit door de vingers zag
Het is tenslotte Moederdag

Overspel
Alles mag nu en dat wil ze wel
Eén keer gewoon van rel del del
Het gaat wel over; overspel

Maar, zij voelt zich jong, maakt een sprong naar overstag
Maakt het heftig hot en tot slot zegt moeder: ‘dag’

Moederdag
Vader barst op slag van zelfbeklag
Weet: dit was de laatste Moederdag
Mam mam mam mam mam mam mam