Wanneer op deuren duwen staat geschreven
Doe ik het tegendeel en trek toch even.
Al weet ik dat geen deur dan opengaat,
Ik wil mijn onvermogen zelf beleven.
Uit: Onverwoestbaar mooi – 2003
Onverwoestbaar mooi
Hij die zijn laatste regel had geschreven
kwam bij de grote poort en trok nog even
– best wetend dat ie zelf wel opengaat –
die onmacht wou hij tot het laatst beleven.
Uit het archief
Goede verstaanders
Pixabay
Wat voelen wij elkaar uitstekend aan,
mijn vrouw en ik, een half woord kan volstaan.
Soms vindt ze mij een beetje te lichamelijk,
dan zeg ik: ‘Was dit onbe?’ en zij: ‘Tamelijk.’