In pomologenkringen heerst usance
Dat malus pumila in hoogstamhout
Haar oir met slechts een luttele distance
Het ondermaanse aardrijk toevertrouwt
(De appel valt niet ver van de boom)
Uit het archief
Greta Thunberg (2)
We leven nog teveel in het verleden
En denken dat het heus wel goed zal gaan
We doen in feite wat we altijd deden
Want sober leven durven wij niet aan
We blijven steken in ons rijke heden
Verwende mensen, levend in een waan
Gênant gewoon dat een scholier uit Zweden
Zo onbevreesd voor ons is opgestaan
Dus kappen nu met al die luxe dingen
Dat vliegen is gewoonweg uit de tijd
Want na ons krijgen zij de rekeningen
En dat gaat zachtjesaan een beetje wringen
We leven niet voor onze aardigheid
Begint dat nu een beetje door te dringen?