Jouw leven was een groot absurd theater
Je voerde strijd en sloeg de blikken trom
Als jeugdig militair – een beetje dom –
Zat jij een leeftijd later met een kater
Je hekelde terecht een grote schande
Maar kreeg daarmee veel kousen op je kop
Alleen Frau Merkel nam het voor je op:
“De kunst is vrij – hier past geen reprimande”
Onlangs nog sprak de oude pacifist
Van strijd, van barbarij en escalatie
“We wandelen de derde oorlog binnen
Schreeuw luid naar elke luchtbeljournalist
Die jou versleet voor anti-Joods en nazi
De trom staat klaar en Günther mag beginnen
Was - noch - gesagt werden muss
- Gegevens
- Geschreven door Ben Hoogland
Uit het archief
Jetje en kleine Piet
Ulevel
Wel, je bent niet erg bij haar in tel
Als je er maar één krijgt van die del
Een hels symbool; één ulevel
Hagelslag
Eén op je beschuit verpest je dag
Weer zo’n seintje dat ze je niet mag
En je veel liever elders zag
Wie de klas trakteert die regeert dit schimmenspel
En je hebt een keus, maar niet heus en geen appél
Ulevel
Reageer ad rem en niet te fel:
‘Geef dat ding maar aan Aagt Morsebel
Met kikkerpoten smaakt hij wel
Hmmmmmmmmmmmmmmm’