De tijd is altijd zuinig. Maar vandaag
Lijkt zij nu eens erg gul voor ons te wezen.
Gewend om altijd maar vooruit te sjezen
Gaat zij op deze schrikkeldag best traag.
Geen reden dus dat ik me hier beklaag
Of god weer eens de les ga zitten lezen
Want dit stuk extra tijd is onvolprezen.
Toch heb ik wel voor hem een kleine vraag.
Waarom zo’n dag maar om de zoveel jaar
En niet er ieder jaar ons één gegeven
Of eigenlijk veel liever nog een paar?
Al zijn we dan ten dode opgeschreven
Wat extra dagen zijn een mooi gebaar:
Het lijkt zo immers dat we langer leven.
