Je zult maar deur zijn van de grote kerk van Wittenberg
En op een dag staat daar een boze monnik hard te slaan
Een nagel in je houtwerk met de stellingen eraan
En toegestroomde mensen roepen: Jezus, dit is erg

Je zult maar drukpers zijn en al die stellingen verspreiden
Getuigen van een groot en theologisch nieuw elan
Of keizer Karel met als enig machtsmiddel de ban
Kleingeestig roep je: Maarten Luther is een grote heiden

Je zult maar jonge non zijn en het ook niet goed meer weten
En samen met een kerkhervormer sticht je een gezin
Staat wijd en zijd bekend als Frau von Bora, Lutherin
Je brouwt het bier en geeft de hordes heilzoekers te eten

Je zult maar God zijn – net bekomen van een flinke kater –
Nou dit weer! Wordt je kerk vernaggeld door een jodenhater

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Een dichter

Een dichter laat de woorden dansen,
een dichter ziet wat jij niet ziet,
een dichter hoort in leed een lied
en ritme in gemiste kansen.

Een dichter proeft hoe klanken smaken,
een dichter is verslaafd aan taal,
het dichten is zijn diepste kwaal
en niemand kan hem beter maken.

Een dichter denkt in metaforen:
de liefde is een lome dans,
de dood een droom, een soort van trance,
een knipoog die je niet kunt horen

Een dichter lijkt zowat te zweven
hij kijkt met net die and’re blik
-daar zijn de mensen, hier ben ik-
hij leidt een iets intenser leven.


Dit is het inleidende gedicht uit de overmorgen te verschijnen bundel met lichte verzen Licht werk dat samen met Het leven van A tot Z zal verschijnen.