Een rustige kerstavond met wat vrinden
Een kerstboom van een meter ongeveer
Wat lichtjes ter verhoging van de sfeer
Maar nergens was zo’n rotboompje te vinden
 
Zo reed ik rond maar vond niet wat ik zocht
Half Groningen en ook een stukje Drenthe
Stond nog wat restjes takken uit te venten
Maar bomen: nee, die waren uitverkocht
 
Één poging nog. Geluk! Ik kon wel juichen
De laatste tuinmarkt vlak voor sluitingstijd
De eigenaar moest nog één fijnspar kwijt
Nu vlug naar huis om ’t boompje op te tuigen
 
De uitkomst, tja, daar zit ik wel wat mee
Dit boompje kostte bákken CO2
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Zomergastgedicht 5: Ionica Smeets

Ondanks onbegrip



Ze was mij vreemd, maar welbeschouwd
Meteen al eigen en vertrouwd
Als Zomergast
Ze klonk niet droog of cerebraal
Haar leerstof vormde met haar taal
Een groot contrast

Wiskundig ben ik nooit geweest:
Te talig, teveel alfa-geest…
Het deerde niet
In mijn oog nergens wankelend
Besprak zij fris en sprankelend
Haar vakgebied

Aanstekelijk zoals zij sprak
Haar passie voel ik op dat vlak
Volkomen aan
Daar is geen woord Swahili bij
Al is de halve strekking mij
Zowat ontgaan



(Voor de vorige Zomergastgedichten moet je even de link van Ko aanklikken onder aan de pagina)