Zo eindeloos als schaterlachend water
Is weinig in dit brekelijke leven:
Ononderbroken stroom, alleen gestold
Op foto’s van toeristen die voor later
Dit ene ogenblik gestalte geven
Waarin de tijd niet haastig verder holt
Maar stremt in dit voorgoed gekiekt geklater
Voor eeuwig stil, maar eeuwig duurt slechts even
Zo lang als de beschouwer is vergund
De eeuwigheid in water te ervaren
En kinderstemmen in de val te horen
Niets kan dit ruisend glaswerk evenaren:
Attractie door de jaren heen gemunt
Die iedere seconde wordt herboren
uit de reeks: “Sonsbeek”, in: Voorlopige bestemming (Uitgeverij De Contrabas, 2010), de nieuwe bundel van Van der Pluijm die morgen bij Dekker van de Vegt Selxyz in Nijmegen gepresenteerd wordt
Uit het archief
Malle Babbe
Frans Hals
De teksten van het Nederlandse lied,
je kunt er een imperium mee bouwen
waar men rechts links en weer terug blijft sjouwen,
zo moeilijk is het leven blijkbaar niet
Toch constateer ik soms tot mijn verdriet
dat je een tekst niet altijd kunt vertrouwen,
er gaat met name wat betreft de vrouwen
historisch vrij veel mis op dat gebied
Waar Malle Babbe kwam was het een feest,
na eeuwen wordt haar blondheid nog bezongen
en dat ze woest begeerlijk is geweest
Het lied klinkt goed, de tekst behoorlijk vals
omdat het blijkbaar niet is doorgedrongen
hoe zij ooit werd geschilderd door Frans Hals