Bij het aanstaande vertrek van Berlusconi

Het hield een keertje op
Zijn plaatsje aan de top
Lijkt te vergaan
De Laars geeft hem een schop
Na maandenlang getob
Verdwijnt zijn baan

Voor deze Italiaan
Was het een mooi bestaan
Omnipotent
Sex, geld en grootheidswaan
't Ontbrak hem nergens aan
Zo decadent!

'Minister-president,
Het lijkt ons evident
En arbitraal
Dat u ontslagen bent
Er dreigt faillissement
Van de moraal'

De pers spreekt klare taal
Verspreidt op grote schaal
Per krantenkop
Nieuw feitenmateriaal
Het eind van dit verhaal:
Een schuine mop

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Sonnet 18



Moet ik u meten met een zomerdag?
Dan bent u milder, u houdt beter maat.
De meiwind brengt het tere groen van slag
en stralend zomerweer, het komt en gaat.

Soms brandt het hemels oog alsof het haat,
hoe vaak verduistert iets zijn gouden gloed!
En al wat groeit verschrompelt vroeg of laat,
nog ongesnoeid, alleen omdat het moet.

Uw eigen zomer blijft voor eeuwig mooi,
verliest geen bloei die aan uw wezen kleeft,
noch kan de Dood u claimen als zijn prooi,
omdat de tijd u tijd van leven geeft.

Zo lang er adem is of ogen zien,
zo lang leeft dit, en leeft u voort mitsdien.


Shall I compare thee to a summer's day?
Thou art more lovely and more temperate:
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer's lease hath all too short a date:

Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimm'd;
And every fair from fair sometime declines,
By chance, or nature's changing course, untrimm'd;

But thy eternal summer shall not fade
Nor lose possession of that fair thou ow'st;
Nor shall Death brag thou wander'st in his shade,
When in eternal lines to time thou grow'st;

So long as men can breathe or eyes can see,
So long lives this, and this gives life to thee