Ik wandel kalmpjes langs de waterkant
Met mijn bejaarde, zeer demente oom
We stoppen bij een theehuis met een vlonder
Voor appeltaart met versgeslagen room
Hij kliedert kwijlend heel zijn rolstoel onder
Likt dan de resten smakkend van het chroom
Ik ben eraan gewend: niets aan de hand
Hoe heerlijk, zo te leven zonder schroom

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Supermarkttaferelen

Ze heeft daar naast de ingang postgevat
en ik ontkom er niet aan haar te groeten.
Heeft zij verloren of nooit iets gehad?
Ze heeft daar naast de ingang postgevat.
Ik hoef het niet te weten, hoe of wat,
waarom zij in dit leven zo moet boeten.
Ze heeft daar naast de ingang postgevat
en ik ontkom er niet aan haar te groeten.