Mijn tante is een ware drama queen
Het kleinste basakkoord doet haar al snikken
En zij hoeft maar een violist te zien
Dan staat ze al haar tranen weg te slikken
Dat grienen is nog niks bij haar geklaag
Nu hangt ze jammerend aan het loket:
In het concertprogramma van vandaag
Ontbreekt haar favoriete strijkkwartet
Haar man, mijn oom, staat kalmpjes aan haar zijde
Een bioloog, wat nuchterder van aard
Hier minder thuis dan in een bloemenweide
Klopt troostend op haar hand en zegt bedaard:
'Ach lief, precies zoals ik gister zei:
't Seizoen van de viooltjes is voorbij'
Herfstconcert
- Gegevens
- Geschreven door Christiaan Abbing
Uit het archief
Benoeming Dichter des Moederlands
Naast een Dichter des Vaderlands, is er sinds zaterdag ook een Dichter der Nederlanden. Het is schrijver/dichter Joke van Leeuwen, die is benoemd door initiatiefnemer het Algemeen Nederlands Verbond (ANV). Volgens het ANV is de titel in het leven geroepen ,,omdat poëzie een van de manieren is om het publiek bewust te maken van de relatie tussen Nederland en Vlaanderen."
Dit verheugende nieuws overschaduwde de benoeming van Adriaan Remrev tot Dichter des Moederlands door het blad Moesson (het voormalige Tong Tong), wat zeker ook niet onvermeld mag blijven.
Moesson is de spreekbuis van de Indische Nederlanders in ons land, een bevolkingsgroep van ruim 800.000 personen, die in cultureel opzicht jaren achtergesteld is en een marginale positie innam en neemt.
De reden voor het initiatief van een Dichter des Moederlands is, volgens de benoemingsverklaring in Moesson, het feit dat de Indische Nederlanders niet door de Dichter des Vaderlands en Dichter der Nederlanden worden vertegenwoordigd.
Voor hen is immers het voormalig Nederlands-Indië het vaderland.
Nederland was het verre moederland waar zij, gedwongen door de geschiedenis, hun toevlucht moesten zoeken.
Een Dichter des Vaderlands heeft ook het huidige Indonesië niet, dus in dit opzicht bleven de Indische Nederlanders even verweesd achter als ‘de kinderen van Pa van der Steur’*, zoals Moesson in de benoemingsverklaring zegt, terwijl poëzie toch een van de manieren is om het publiek bewust te maken van de relatie tussen Nederland en het voormalig Nederlands-Indië.
Inmiddels hebben verschillende belangenverenigingen van Indo's, Totoks, Petjoeks, Liplaps, Sinjo’s, Serani’s, Toegoenezen, Mardijkers en Blasterans zich enthousiast achter het initiatief geschaard.
* Het weeshuis van Pa van der Steur te Batavia was in het oude Indië een begrip. Het bestaat nog steeds.