inclinatie
 
 
wat is de dichter anders dan een mens
met deze wens: de wereld op te tuigen
hij tilt z'n tonnen op een paal als grens
wanneer hij land ontdekt; een soort Jan Huigen
 
hij leest zijn verzen breekbaar en intens
en tracht uit alle macht te overtuigen
een rondedans, een kleine kring van fans
maar op het eind valt elke droom in duigen
 
want alles wat hij uit z'n duim kan zuigen
verscheurt hij weer, of steekt hij in de hens
elk spoor is uitgewist; geen ooggetuigen
 
maar soms kan hij verlies in winst ombuigen
als hij de kern onthult, de kwintessens
weerklinkt een innerlijk geluidloos juichen
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Douzijn voor Patty Scholten

pattyleest
Foto: pattyscholten.blogspot.com
 
De stemming in het dierenrijk wordt grauw
nadat de trieste tijding is vernomen.
Geen vogel zingt een lied bij dag en dauw:
de door hen alle zo geliefde vrouw
ging heen. De schrijfster was ze van hun dromen.
 
Voor troost zijn apen bij elkaar gekomen.
De octopusinkt kleurt diepzwart van rouw
en leguanentranen blijven stromen.
Halfstok bevlaggen luiaards nu hun bomen,
hoog in een treurbeuk kwijnt een rode wouw.
 
Alleen een uil kniest niet, dat wijze dier
beseft: in al haar verzen leeft ze hier –
 
 
Uit de bundel Lichtvoetig III
 
Voor de oplettende lezer: het afsluitende distichon van Inge staat ook op de kaft van de bundel.