m’n vrouw vertrok en een illusie lichter
moest ik dan toch geloven aan een baan
een dame keek mij wenkbrauwfronsend aan
en sprak met droeve klank: u bent dus dichter
vervolgens vroeg zij streng en veel gerichter
of ik wellicht ooit écht werk had gedaan
met onverbloemde trots zei ik spontaan:
ik was ook filosoof en vredestichter
ze zuchtte en ze zweeg een hele poos
maar pakte toen wat voorbedrukte bladen
gegaap liet mijn gedachten simpel raden:
het is al laat, straks wordt de barman boos
ze stopte de papieren in een lade
waarop in klare taal stond: HOPELOOS
Werkzoekende
- Gegevens
- Geschreven door Daan de Ligt
Uit het archief
Park
Illustratie Rie Cramer
Een meisje schommelt zachtjes in de wind
Te jong nog om zichzelf te laten zwaaien
De lucht beweegt, de lucht beweegt het kind
Dat van de pret naar duiven zit te kraaien
Als toeschouwer begint het me te dagen
Dat het geluk je overkomt bij vlagen