de dichter moet door diepe dalen gaan
zijn hele leven is een trieste bende
waar tijd verstrijkt met zwelgen in ellende
de wanhoop is niet bij hem weg te slaan

hij sleept zich voort, gebogen, ongeschoren
gekreukte lompen rond een mager lijf
het drinken als voornaamste tijdverdrijf
de lach is plechtig door hem afgezworen

maar met zijn pen kan hij nog altijd zweven
en lijmt hij scherven tot een fraaie zin
akkoorden door de hemel ingegeven

waarmee hij scoort bij veel te jonge meiden
die schoonheid bij hem vinden, binnenin
ach ja… een dichter kan niet altijd lijden

(Uit de nieuwe bundel Voldaan, uitgeverij Liverse)

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

De Foodiebag (Een loflied in vier kedinkedonkels)



Het is geen kotszak
Het is geen windbuil
’t Is een verpakking
Die meer beduidt
 
Het is een zwierig
Designerzakje
Waarmee een tijdperk
Wordt ingeluid
 
Het is ’n uitkomst
’t Is in het straatbeeld
Meer dan een rage
Of running gag
 
Het geeft nieuw nut aan
Dinerrestanten
Hoe legitiem is
De Foodie Bag
 
’t Was vroeger anders…
Volstrekt ondenkbaar!
Zo’n zàkje vragen!
In restaurànts!
 
Dat was bepaald niet
Statuurverhogend
Volkomen stijlloos
En geen usance
 
Wat was de keuze?
Toch laten staan maar?
Of indigestie?
Oh, such a drag
 
Maar onder ’t mom van
Milieuontlasting
Aanvaardt eenieder
De Foodie Bag