|
Welkom,
Gasten
|
Uit het archief
De aftrap
de zon begroet me met haar lentestralen
het jaarlijks ritueel gaat zo van start
de plas ligt aan mijn voeten, stil en zwart
maar geen getreuzel, niet meer langer dralen
het jaarlijks ritueel gaat zo van start
de plas ligt aan mijn voeten, stil en zwart
maar geen getreuzel, niet meer langer dralen
de knopen in mijn schouders zijn verward
door de seizoenen die mijn geest verschralen
en als ik spring, na héel diep ademhalen
slaat mij het water ijskoud om het hart
door de seizoenen die mijn geest verschralen
en als ik spring, na héel diep ademhalen
slaat mij het water ijskoud om het hart
mijn hersens knallen pijnlijk uit mijn kop
beloning wacht, het juk moet afgegooid
dus ik zet door en bikkel, unverfroren
beloning wacht, het juk moet afgegooid
dus ik zet door en bikkel, unverfroren
mijn lichaam soebat, smeekt, gebiedt me: stop!
een paar minuten…dan ben ik ontdooid
en als die Venus op haar schelp: herboren!
een paar minuten…dan ben ik ontdooid
en als die Venus op haar schelp: herboren!