Trump stelt op de valreep nog meer arctische gebieden open voor olie- en gaswinning.
(Volkskrant 5 januari 2021)

De IJsbeer

Bevangen door de somberste gedachten
Sta ik hier op de laatste schots te staan
Mijn Arctica voor eeuwig naar de maan
Verzwolgen door mij onbekende machten

Wat kan ik van dit leven nog verwachten
Geen zeehond komt gezellig even aan
Was ik geen beer, ik plengde nu een traan
En voor het eerst vrees ik de lange nachten

Ik ga, ik emigreer, Noordpool gegroet!
Ik heb het hier bekeken onderhand
Ik had zo aan Antarctica gedacht

De koers is zuid, het gaat dus beregoed
Zuidpool ik kom er aan, ik watertand
O heerlijk sneeuwblank oord, o pinguïnjacht!

De Zee

Ach kom nou toch, een ijsbeer en gedachten
Met hersens zou hij daar nu niet zo staan
In no time ging zijn leefgebied er aan
En wat betreft die onbekende machten:

De mens hè, ach je kon er ook op wachten
Een olielek, toen was het gauw gedaan
Was ik geen zee, ik was met hem begaan
Maar ik ben zee en doof voor alle klachten

Ik ben een oceaan die ebt en vloedt
Die diepten kent en kant en overkant
Antarctica, dat had-ie mooi gedacht

Ik weet hoe deze stumper niet bevroedt
Dat hij vandaag nog vóór Tórshavn strandt
Waar ongetwijfeld hem de kogel wacht