publicdomainpictures.net

Joris en de dertig draken

‘Ach vaderlief,’ zei Joris met een blos,
‘het kiezen van een loopbaan doet me stressen.
Ik wil me onderscheiden van het gros,
maar waar o waar behaal ik mijn successen?’

Zijn vader sprak: ‘Het Amsterdamse Bos,
dat is de beste plaats voor levenslessen.
Betoon je dapper, steek er maar op los,
rijg daar eerst dertig draken aan je messen.’

Dus stapte Joris op zijn stalen ros,
hij speurde tussen loofhout en cipressen.
De draken waren een voor een de klos,
zodat hij trots zijn pa kon sms’en.

Die stuurde snel een appje: ‘Zo te merken
kun jij wel in het onderwijs gaan werken.’

Wim,

Zes keer gelezen. Ik weet niet goed waarom het me zo bijblijft, maar dat doet 't. .

Met groet,

John

Ha John,

Leuk dat je dit schrijft. Ik kan er natuurlijk geen verklaring voor geven .... alhoewel: een raakvlak met je profielplaatje?

Ik heb het vers geschreven als (hyperbolische) satire op het hedendaagse onderwijs. Mensen die voor een klas van dertig of meer leerlingen staan of hebben gestaan, kunnen er hopelijk om glimlachen.

Verder is het natuurlijk een vers met een knipoog naar het sprookje van Sint Joris en de draak.

Hartelijke groet,
Wim

Wim,

Misschien maak ik het stuk, maar na nog zesmaal lezen zag ik het (of niet?).

Rijnwoord 'stressen'. Daar kom je niet mee weg in een sonnet (middeleeuws [het sonnet, niet jij]). Je schildert jezelf in een hoek.

Dan komt sms’en en (what's)appen en de clou.

Laat ik het verder niet doodanalyseren.

Het is een erg leuk vers.

Met groet,

John

Ha John,

Ik weet niet zeker of ik je goed begrepen heb, maar dit is mijn (voorlopige) reactie:
Het sonnet is m.i. van alle tijden en zonder meer geschikt voor modern light verse. Daar horen dan ook uiteraard eigentijdse woorden voor eigentijdse verschijnselen bij.

Hartelijke groet,
Wim