TER APELERVELD

De aanblik die daar dat grasveld bood
Ter Apel vol? Dat is ongehoord
Was Nederland niet een gastvrij oord?
Voor iedereen was er bed en brood

Wanhopig klommen ze ginds aan boord
Want liever nog de verdrinkingsdood
Dan onderdrukking en hongersnood
De wanhoop dreef deze mensen voort

Het zwaar bestaan dat je thuis verjoeg
De genocide, het bruut geweld
Kom, rust maar lekker tot morgenvroeg
Ik snap het wel, je bent uitgeteld
Wees welkom hier, er is plek genoeg
Neem lekker plaats op ons ruime veld

Hoi Bart,
Mooi sonnet. Het grappige is dat ik naar aanleiding van de discussie over het metrum van de opgegeven regel de hele tijd met dat huppeltje in mijn hoofd zit. Ik bedoel het huppeltje uit mijn voorbeeld:En als ik dan je sonnet lees met dat huppelige ritme in mijn hoofd,krijgt het een een nogal macaber karakter, die het ironische van jouw vers heel mooi draagt.

Groet,
Jaap

Hier lees ik het gedicht voor
https://youtu.be/P3ZHeTm8Vzk