Dit ganse leven is één netoglop,
zoals je aan de gorgel goed kunt merken
of aan de kwork die beukelt in de berken.
Alleen een dichter valt die dingen op.

Ik heb getracht mijn eigen froot te vinden,
voortdurend vluchtend voor de valinop
Men denkt dat ik mijn bonen zelf wel dop;
als rasvituul waai ik met alle winden.

Soms knoester ik eens met mijn knezidon
of bozbezbozzel met een lariekoek,
maar wauwelwoks pantippel ik de zon.

Het leven is een mompelmond vol tanden.
De logica lijkt onweerstaanbaar zoek,
maar woordenwoel geeft zin en wat omhanden.