Welkom, Gasten
Gebruikersnaam: Wachtwoord: Onthoud mij

Onderwerp: Misverstand

Misverstand 12 aug 2024 13:14 #1

Hij wringt zich de coupé in met zijn krant
En ploft op een der laatste lege plekken
Hij lacht en grijpt me krachtig bij de hand
Smijt dan zijn kleine koffer in de rekken

Ik ken hem niet - maar hij vraagt naar verwanten:
'Ik ben het toch, je eigen ouwe oom!'

Ik durf de vreemde niet teleur te stellen
Dus aarzelend begin ik te vertellen

Maar gaandeweg kom ik steeds meer op stoom
Verzin intriges, liefdes, zieke tante...

Hij knikt, ik blijf familienieuws verstrekken
Maar na een half uur val ik door de mand
Ik zie zijn blij gezicht ineens betrekken:
'Zeg, wacht eens - jij bent niet neef Ferdinand!'
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.

Misverstand 12 aug 2024 15:30 #2

  • Wim Meyles
  • Wim Meyles's Profielfoto
  • Offline
  • Forumgod
  • taalhumorist
  • Berichten: 3007
  • Ontvangen bedankjes 5378
Ha Christiaan,

Mooi dat je ons weer verblijdt met wat langere gedichten. Eerst je krans, nu een sonnet. Op HVV lijkt 'kort' de norm tegenwoordig.

Ik heb je leren kennen als een kundige sonnettenschrijver, die in staat is om een mooie opbouw te verzorgen, in een amusante sfeer. Nu roept dat natuurlijk ook een zekere verwachting op en nieuwsgierigheid naar de ontknoping.

Ook in dit gedicht vind ik de clou wat tegenvallen. Eigenlijk zien we hem al aankomen als je 'val ik door de mand' schrijft. Qua humor vind ik eerlijk gezegd de regels 9 en 10 meer geslaagd dan de laatste strofe.

Om toch weer even positief af te sluiten: fraai gevonden vind ik het centrale
Ik durf de vreemde niet teleur te stellen
Dus aarzelend begin ik te vertellen

als verbinding tussen het eerste en het tweede gedeelte van je sonnet. Mooi dat je hier voor twee rijmende regels hebt gekozen.

Hartelijke groet,
Wim
www.wimmeyles.nl

Nieuwste boek: Vrolijk en vilein (light verse, 2024)
Laatst bewerkt: 12 aug 2024 15:34 door Wim Meyles.
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.
Tijd voor maken pagina: 0.130 seconden

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Nostalgie



Het Nu zit berstensvol onzekerheden.
Het Toen doet altijd wat het je belooft.
Het is met zorg gekweekt in hart en hoofd
waar elke kronkeltak is weggesneden.

Het Nu weet dat het beter niets kan doen,
want ooit geldt het als Allermooiste Toen.