Welkom,
Gasten
|
|
Diepgerespecteerde
Trambestuurdereerde Tramgerespecteerde Diepbestuurdereerde! Hierbij verzoek ik u met klem De wagen stil te laten staan Dan kan ik zo uit deze stam Meteen naar het tration toe gaan En de bestuurder van de tram Trapte verwonderd op de rem Wat was me dat een warhoofd zeg Die kerel uit de Zwembadweg Eerst naar het restaurant gesneld En daar een treinkaartje besteld Daarna de kaartverkoop gezocht En daar een flesje kwas gekocht Wat was me dat een warhoofd zeg Die kerel uit de Zwembadweg Hij rende vlug op het perron Naar een ontkoppelde wagon Waar hij zijn reiszak en zijn koffer Meteen onder de zitbank stopte En in een hoekje voor het raam Verdoofde slaap hem aangenaam… Hoe heet de stop als ‘k vragen mag? Riep hij bij ’t krieken van de dag Waar van ’t perron als antwoord kwam: Deze stad heet Amsterdam |
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.
Bedankt door: Hendrikje de Koning, Riet Bredemeijer-van Kempen
|
Ik was nog klein, de wereld was nog groot,
een sprookjesbos vol onontdekte dingen,
waarin ik leerde van een lotgenoot
hoe je “Een affoe jehjehjeh” moest zingen.
De Beatles voeren in hun rondvaartboot.
Hun fans besloten in de gracht te springen.
Mijn moeder vond en vindt dat idioot.
(Ik was dan klein, maar uit gegoede kringen.)
Een kleuter kijkt vooruit, niet achterom.
De kleutertijd ben ik al half vergeten;
voor mij geen Blokker, Nicol, Hillegom.
Zo’n halve nostalgie heeft geen cachet,
maar één ding heb ik al die tijd geweten:
de hittekst van “Een affoe jehjehjeh”.