Welkom, Gasten
Gebruikersnaam: Wachtwoord: Onthoud mij
Wachtwoord vergeten? Gebruikersnaam vergeten? Maak een account aan
Forum
Hoofdforum
Plaats je gedicht
Kwatrijnen
Oot

Onderwerp: Oot

Oot 31 aug 2009 00:33 #1

  • Louwrens Voorthuyzen
  • Louwrens Voorthuyzen's Profielfoto
Ik wou mijn moeder nooit bezitten
En vader wenste ik nooit dood
Dus is het niet echt freudiaans
Dat ik mijn moeder schoot
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.

Re:Oot 31 aug 2009 12:21 #2

  • De ridderige Coen
  • De ridderige Coen's Profielfoto
Tamelijk zwak deze en nogal flauw, de andere zijn beter.
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.
Forum
Hoofdforum
Plaats je gedicht
Kwatrijnen
Oot
Tijd voor maken pagina: 0.221 seconden

Het vrije vers

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Menu

Forum Recent

Bijdragen

Uit het archief

Waar blijft de tijd

 
Waar blijft de tijd - waar blijft de tijd
Dat je nog makkelijk een negen kreeg voor vlijt
En dat het plukken van een pruim je gauw berouwde
Dat je je zomaar waagde op de hoogste tak
En dat je vader nog als beste vriend beschouwde
Daar hij je zweepje repareerde als het brak
Waar je je broertje dan mee sloeg (uit aardigheid)
Waar blijft de tijd - waar blijft de tijd?
 
Waar blijft de tijd - waar blijft de tijd
Van de Comanches en Apachen en hun strijd
Je kon pas slapen als je held weer was ontkomen
En dat je maliën gewis geen kolder vond
Kortom: al ridders, ruiters, rovers in je dromen
Totdat je ’t allermooiste boek op zolder vond:
Het menselijk lichaam, zestig platen uitgebreid
Waar blijft de tijd - waar blijft de tijd?
 
Waar blijft de tijd - waar blijft de tijd
Dat je nog hinkelde in vierkantjes van krijt
De dagen dat je vader nog je tol betaalde
En dat je niet knikkerde om knikkers maar om ’t spel
Dat je een helling op wou hoepelen – en het haalde
Bij de oude Sien trok je het beste aan de bel
Want door haar krukken had je eventjes respijt
Waar blijft de tijd - waar blijft de tijd?
 
Waar blijft de tijd - waar blijft de tijd
Dat je door vader in iets nieuws werd ingewijd
Hij sprak vertrouwelijk van de bloemen en de bijen
Want ook met meisjes scheen er iets apart te zijn
En toen kwam Miesje op die stille avond bij je
Alleen haar vader bleek wat ouderwets te zijn:
Ze werd als non voorgoed het klooster ingeleid
Dat duurt een tijd – dat duurt een tijd
 
Door Paul van Vliet samen met Floor Kist geschreven tekst, geïnspireerd op een gelijknamig lied van Jules de Corte.
(Uit: Ik drink op de mensen, Nijgh & Van Ditmar 2010).
Ter nagedachtenis aan Paul van Vliet 10-09-1935 - 25-04-2023
 

Licht

Liederlijk

Interessant