Ik wilde op het feestje niet lang blijven
En stapte nietsvermoedend op mijn fiets
Gesis van beide banden uit het niets
Mijn bui was met geen pen meer te beschrijven
Uiteindelijk kreeg ik de smaak te pakken
En ben ik toch die avond blijven plakken
“Zeg schat,” zei ze, “zal ik je wat vertellen? Die zwangerschap van onze lieve maagd Dat Jozef daar het stempel niet van draagt Daar is voor mij nog iets bij voor te stellen
En bij de engelkoren of de ster ... Maar wijze mannen? Nee, dat gaat te ver."