Welkom,
Gasten
|
|
Antwerpen
Het Aantwaarps van mijn oma is een ramp Waardoor ik wat ze zegt voor driekwart mis Haar woordenschat, een koeterwaalse kwis Bezorgt mijn Nederlandse oren kramp Ik was weer eens bij haar, voorbije herfst Ze zag mijn kalend hoofd en sprak: 'Tis erfst' Frits Criens |
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.
|
In ’t midden van een dranklokaal
is iemand in bevlogen taal
vol overtuiging aan het woord
en schetst een maakbaar ideaal.
Een prachtidee, het plant zich voort
dringt door tot in het verste oord
en voor je ’t weet streeft men massaal
naar iets dat aan de einder gloort.
Totdat de zaak door twist ontspoort
en men elkaar op grote schaal
vol vuur het schedeldak doorboort
waarna men ietwat theatraal
standrechtelijk de man vermoordt
die ooit begon met het verhaal.