Babet is met haar leven best tevreden:
ze luiert lekker languit in de tuin,
de zon maakt elke centimeter bruin
en klussen kun je altijd uitbesteden.
De robotmaaier komt dus goed van pas:
hij kortwiekt het gazon van hier tot ginder,
heeft op zijn pad van kuil noch hobbel hinder
en laat haar heerlijk dromen in het gras.
Zelfs heuvelop verstaat hij zijn métier:
dan neemt hij ook het schaamhaar even mee.
Enig, Wim!
Veel van jouw gedichten zijn voorpaginawaardig.
Jammer dat jouw werk de laatste tijd al relatief vaak de voorpagina heeft verlucht...
Maar laat je daardoor vooral niet weerhouden om werk te maken van Hendrikje's interessante suggestie
Groetjes,
Inge