ontwaak je ooit nog uit je lethargie
of blijf je eeuwig liever lui dan moe
accoord, je ziet wat wit dat geef ik toe
maar koorts is echt niet wat ik aan je zie
toch zal ik om een mooie kist gaan bellen
al was het maar om jou gerust te stellen
Mooi, Jacob. Eentje met pit. In Onze Taal 2/3 jrg. 2022 staat een aardig artikel over ironie, geschreven door Lotte Wijbrands. Heb ik vanochtend gelezen en daar komt jouw vers daar dan mooi achteraan.
Mijn zusje eiste recht op ma’s juwelen En dat werd door mijn oudste broer betwist Zodat zich aan weerskanten van de kist Opeens een loopgraafoorlog af ging spelen
Mij restte toen de boedel werd verdeeld Alleen een licht beschadigd wereldbeeld