Welkom,
Gasten
|
|
XI-de gebod: het laatste woord
Onthulling Ik weet van vondsten aan de Dode Zee Die men nog altijd niet wil openbaren De stenen tafelen - ja alle twee In goede staat - zijn het probleem niet, nee Een bijzettafel wil men bang bewaren De tekst daarop stuit alom op bezwaren Ja, heel de christenclerus zit ermee En Joden zwijgen, stil als zoutpilaren Een nooit onthuld gebod maakt nu al jaren Hun dogmatiek tot ongegrond idee 'Ten Elfde', ordonneert God genereus 'Neem Mij, Uw Heer, niet al te serieus' Frits Criens Het laatste woord, ONTHULLING is mijn elfde gebod uit de verzamelbundel ELF GEBODEN, light verse over de tien geboden, aangevuld met een elfde gebod. De redactie was in handen van Hendrik Jan Bosman en Frits Criens. De gastdichters waren Jan Boerstoel, Drs. P., Peter van den Tillaart, Frank van Pamelen, Ivo de Wijs, Gé van den Bovenkamp. Quirien van Haelen, Patty Scholten, Cees van der Pluijm en Driek van Wissen. Uitgeverij Liverse, Dordrecht 2004. |
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.
Bedankt door: Joke de Groot, Bart Adjudant
|
Mijn broer die doet de hele dag geen donder
Hij toetert slechts bevelen vanuit bed
Hij vindt zichzelf apart, ja zelfs bijzonder
Hoewel geen mens dat ziet, zo’n raar sujet,
Daar komt men liever niet over de vloer
Maar hij is gek met Carmen van Bizet
En zingt dan luidkeels mee, maar hors concours
U vindt het gek dat ik hem stil bewonder
Maar al bij al, hij is vooral mijn broer
*
(Papa die speelt al jarenlang trombone
dat doet ie in een boerenblaaskapel
Oh, niets bijzonders hoor, een doodgewone
zo’n simpel blaasorkest, u kent dat wel
Op straat te zien, maar nooit op podia
Hij speelt geen Bach, geen Bruckner, geen Ravel
Geen rockmuziek, geen jazz of opera
Hij blaast gewoon zijn wondermooie tonen
Als trombonist, en enkel hoem papa)