Onder invloed

Wat drijft er nu weer in mijn alsembier?!
Dan zwaait hij als een dwaze met zijn sabel
Vervloekt! Het is een dode sabelmier!
Hij tiert zoals een dolle stier, die Ier
Gedraagt zich onder invloed miserabel

Regel 2 was: Hij zwaaide als een dwaze met zijn sabel
Regel 4 was: Dan tiert hij als een dolle stier, die Ier

Ha Riet,

Hij wordt steeds beter!
Ik mis nog een reden voor de Ier om zo te razen. Je hebt dat enigszins opgelost met een verwijzing naar drankgebruik, maar je kunt ook het vers een beetje bijsturen door van de sabel een gebruiksvoorwerp te maken waarmee je (met de punt) een insect uit je bier vist.
Maakt m.i. zowel het vers als de Ier wat evenwichtiger

Ha Riet,
Goed dat je het niet een-twee-drie opgeeft
Moet 'mijn' in regel 1 niet 'zijn' zijn?
Het mooiste is m.i. om r 2 ook in de tegenwoordige tijd te zetten. Rap zwaait hij oid
In plaats van 'Ier' zou je ook aan iets als officier, avonturier kunnen denken. 'Dol' kan best weg.
Hartelijke groet!
Inge

Dag Wim en Inge,

Een dankjewel voor jullie commentaar.

@Wim:
Mijn verhaal komt dus niet helemaal over, merk ik.

Die Ier is gewoon een opvliegend type, zeker als hij onder invloed is.
Bij het minste of geringste gaat hij tekeer. Nu dus omdat hij een glas bier krijgt waar een mier in drijft. Dat bevalt hem niet.
Zonder goede reden zwaait hij met zijn sabel in de rondte.
Die Ier is dus helemaal niet zo evenwichtig.

Als die Ier evenwichtig moet zijn, zal er nog een derde versie moeten komen, en zal ‘vervloekt’ ook vervangen moeten worden door ‘warempel’ of ‘waarachtig’ of zoiets. Ik weet niet of het nog lukt.

@Inge:
“Moet in regel 1 mijn niet ‘zijn’ zijn?”
Nee. Hij heeft een glas bier voor zich staan en zegt: Wat drijft er nu weer in mijn alsembier!?

Regel 2: ik dacht dat het hier in de verleden tijd beter was.
Want eerder had ik: Dan zwaait hij als een dwaze met zijn sabel.
Regel 4 zou dan weer moeten worden, i.v.m. 2x dan: Hij tiert zoals een dolle stier, die Ier.
Als ik ‘dol’ weglaat, kom ik een lettergreep tekort.

“In plaats van 'Ier' zou je ook aan iets als officier, avonturier kunnen denken.”
Begrijp ik niet. Past immers niet in het anagram?

Groeten,
Riet

Ha Riet,

Helemaal eroverheen gekeken, dat het een lobbertang was

Ik vind 'mijn' in de eerste regel niet zo geslaagd omdat r 2 meteen met 'hij' begint; een beetje verwarrend.
Je komt er pas later achter dat hij dat denkt.
Je zou van r 1 ook dit kunnen maken: Hij denkt: wat drijft er in mijn alsembier?

Regel 2: ik dacht dat het hier in de verleden tijd beter was.
Want eerder had ik: Dan zwaait hij als een dwaze met zijn sabel.
Regel 4 zou dan weer moeten worden, i.v.m. 2x dan: Hij tiert zoals een dolle stier, die Ier.
Als ik ‘dol’ weglaat, kom ik een lettergreep tekort.

Regel 2 is de enige in de verleden tijd, terwijl er geen noodzaak voor is.
Dat is makkelijk op te lossen.
Ras zwaait hij etc.

Succes!
Inge

Dag Inge,

Ik heb die zin nu wel in tegenwoordige tijd geplaatst, maar met 'dan' aan het begin.
Bij 'Ras zwaait hij', krijgt 'ras' m.i. de klemtoon.

Groeten,
Riet

We blijven zelf de baas in eigen lobbertang, Riet:-)

Ik ga ervan uit dat je er nu klaar mee bent, Riet.
En ik snap dat het knap lastig was om die Ier ergens een min of meer aanvaardbare plek in het verhaal van je te geven.
Dan nu nog wat ik buiten jouw versie om er nog over wilde vertellen:

De combinatie miserabel – sabelmier werd al eens door iemand anders in een lobbertang gebruikt. Ja… dat kan al snel gebeuren wanneer men op zoek is naar leuke anagrammen.
Nu hoeft een door een ander reeds uitgewerkte variant geenszins een bezwaar te vormen om er ook zelf mee aan de slag te gaan. (vergelijk het maar eens voor het gemak met het hergebruik van die zeslettergrepige woorden in regel 6 uit een ollekebolleke).
Eea kan juist tot hele andere grappige verhaallijntjes leiden al is het risico uiteraard aanwezig, vanwege de beperkte mogelijkheden, dat men iets creëert dat veel op een voorganger lijkt.
Genoeg geklets… hieronder de lobbertang die ik ooit elders zag, compleet met plaatje:



Hij oogt nu wel een beetje miserabel
Omdat hij zich te buiten ging aan bier
Maar hoor hem toch eens zingen als een Ier
En zie hem toch eens zwaaien met zijn sabel
Krijgshaftig is hij wel, zo’n sabelmier

Geschreven door… Jaap van den Born, jawel… en geplukt uit zijn ter ziele gegane blog “Een open boek” uit december 2012,
NB: Om er naar zijn maatstaven voldoende mee uit de voeten te kunnen liet Jaap, hier het “principe”-schema: abaab los om er een met abbab uiteindelijk een draai aan te geven. (Maar daar bestaat dus, zoal al eerder hier uitgesproken, niet echt een bezwaar tegen)
Jij houdt het keurig bij abaab en krijgt wellicht zelfs de handen uit de hemel van drs. P op elkaar. Hij schreef immers in zijn boekje “Grabbelton” : ‘Nog mooier wordt het met een tweede anagram ergens onderweg’.

PS: misschien is het vermelden van alle anagrammen die ooit eerder in een lobbertang werden gebruikt iin een z.g. “lobbertangenwoordenregister” niet eens zo’n gek idee. Ik denk daar nog eens over na.

Dag Remko,

Dank je wel voor je uitgebreide bericht.

Ik wou je hier juist gaan vertellen dat ik ermee gestopt ben. Je vermoedde het dus al. Vanmiddag heb ik nog e.e.a. geprobeerd, maar nee, het lukt me niet om iets moois ervan te maken.
Het gedicht dat je hier toont, heb ik nooit eerder gelezen. Maar ik vind hem wel heel erg leuk. Ik heb sowieso nauwelijks gedichten gelezen. Ik heb alleen 2 boekjes van Toon Hermans vanwege de leuke woordspelingen en verder niets. Waarom ben ik er niet opgekomen dat die sabelmier ook met de sabel kon zwaaien? Ik dacht alleen maar aan die Ier met een sabel.
Mijn anagram had ik nu niet bedacht, maar uit de combinatie van de woordspellen gehaald, in de hoop er iets leuks van te kunnen maken. Wat mij wel is opgevallen, is dat je met een negenletterwoord weinig mogelijkheden hebt om eindwoorden te maken.
Ooit hoop ik hier een supergedicht te kunnen plaatsen.

Vele groeten,
Riet

Riet, blijven dichten, of het nu een lobbertang of een andere vorm is!

Ik merk aan mezelf dat sommige dichtvormen me beter liggen dan andere. Een tripel vind ik bijv. heel leuk en echt een uitdaging, maar een rondeel boeit me niet zo. Dat mag toch? Er is voor elk wat wils. Gelukkig maar!

Ik heb meegedacht met het draadje miserabel-sabelmier, en had ook moeite om alternatieven te verzinnen. Het lijkt wel of ik dan te diep een zijstraatje ben ingegaan en de afslag niet meer kan vinden om verder te kunnen zoeken. Net als jou, verraste Jaaps versje mij dan ook enorm. Heel speels.

Ha Hendrikje,

Ja, ik blijf zo nu en dan toch nog iets proberen. Tripel vind ik ook leuk. Ik heb er nog eentje liggen waar ik ook geen hoge ogen mee zal gooien.

Jaaps gedichtje is een juweeltje!

Groeten,
Riet