Welkom,
Gasten
|
|
Ze was als spits gevaarlijk doelgericht
Maar in duels helaas behoorlijk teder De trainer vond haar kortom nog te licht Frustraties kwamen in een vrij gedicht Uit woede stak zij zich in gothic-leder |
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.
Bedankt door: Hendrik te Paske, Remko Koplamp, Wim Meyles, John de Rooy, Riet Bredemeijer-van Kempen
|
Het regent en de dagen blijven duister.
De wereld, in een nevel, o, wat grauw!
Het leven mist zijn vaart en kent geen luister,
De neuzen nat, de kelen voelen rauw.
Wat haken wij nu naar wat hemels blauw.
Wat zon, wat warmte, lijkt ons zoveel juister.
Wat haten wij dat nat, die waterkou:
Ons ongenoegen klinkt steeds ongekuister.
’t Verlangen blijft voorlopig onvervuld.
De maanden melden zich in vast gelid;
De regen zal nog heel wat weken dreinen.
’t Is tijd voor hete grogs en warme wijnen,
Het lichaam lijdt aan stijfte, jicht en spit.
Er zit niets anders op dan veel geduld…
(schilderij:Gregory Thielker)