Welkom, Gasten
Gebruikersnaam: Wachtwoord: Onthoud mij

Onderwerp: Het zoete zingen

Het zoete zingen 07 okt 2017 15:23 #1

Ik zit in vaders rookstoel bij het raam
En zie nog steeds de weidse bollenvelden
Waar stro nu ligt als goudgeel winterdek
Groeit straks beton in plaats van zomerbed

De heg is afgeschoren tot de grond
En naast de slootjes tussen stoppelriet
Zie ik dat wilg na wilg zijn kop verliest

Opeens zie ik een kind, het lacht en zwaait
Het kent nog geen malheur, dat maakt me blij
Ik loop naar buiten, roep het vrolijk kind
Als wederwoord hoor ik het zachtjes zingen
Laatst bewerkt: 07 okt 2017 15:24 door Hanny van Alphen.
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.

Het zoete zingen 07 okt 2017 16:00 #2

  • hanna pest
  • hanna pest's Profielfoto
  • Offline
  • Forumgod
  • Berichten: 682
  • Ontvangen bedankjes 432
Niet over dit gedicht, maar naar aanleiding ervan. Ik vroeg me af of de term 'blanke verzen' in de ogen van allerlei scherpslijpers m/v nog wel zou kunnen, nu bv. zwarte Piet, roodhuid en jodenkoek het loodje hebben gelegd.

Groet
Hanna
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.

Het zoete zingen 07 okt 2017 16:50 #3

Hanna, ik denk dat je deze vraag beter apart kunt stellen onder "Scherpe stellingen" of onder "Doe een suggestie".

groet,
Hanny
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.

Het zoete zingen 09 okt 2017 09:52 #4

Prachtige melancholie!
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.
Bedankt door: Hanny van Alphen
Tijd voor maken pagina: 0.135 seconden

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Twee linkerhanden

Ik ga er ’s avonds stiekem even kijken
De bedjes staan zo knusjes naast mekaar
Het kamertje is al sinds maanden klaar
Of ik dat ook ben, zal nog moeten blijken

Als ik hun buikhuis daarna in mag strijken
Voel ik zijn voetjes en de bibs van haar
Zij is een zeepaard, hij een tuimelaar
Zal één van hen een beetje op me lijken?

De angst die mij soms uit mijn dromen houdt
Is dat ik zometeen voor spek en bonen
Hooguit beschuiten smeer voor het bezoek

Die luiers, dat gaat vast en zeker fout
Gelukkig kan mijn vrouw al goed verschonen
Want ik doe het van spanning in mijn broek

 

Nummer 2 in de autobiografische sonnettenwedstrijd.