Hij plaatst een sokkel onder sprieten gras
en leent ons dan het eigen brillenglas.
We zien hoe mooi het is, dat groen gewas.
Hij plaatst een sokkel onder sprieten gras.
Zijn bril kijkt wondergoed: nu zien we pas
hoe geniaal het is, dat dichtersras.
Hij plaatst een sokkel onder sprieten gras
en leent ons dan het eigen brillenglas –

Laat sprankelen nu dat moment
gelijk dit schuchter triolet
in penitentie aangewend.
Laat sprankelen nu dat moment;
het regent regels--waar hij pent
het wit met violet besmet...
Laat sprankelen nu dat moment
gelijk dit schuchter triolet.

Daar ben ik niet blij mee, deze reactie in platvoerse taal, Ditmar...

Daar ben ik niet blij mee, deze reactie in platvoerse taal, Ditmar...

Ook hierin ben ik het met Inge eens. En dichtkundig deugt er ook weinig van.

Ditmar, ik snap Inge. Ik vind je reactie ook hoogst ongepast.

Deze ruimte hier op dit forum delen we samen. Zie het als een feestje bij iemand thuis, waar je je te gedragen hebt als gast. Je gaat in een nieuw gezelschap toch ook niet opeens midden in de kamer urineren of geile dromen in de kring gooien in het kader van 'moet toch kunnen'?

Het is geen kwestie van censuur, het is een kwestie van goede smaak. En die heb je heus wel. Deel dat met ons, daar wachten we op.

Nog even een reactie: Inge, mijn verontschuldigingen. Ik wist natuurlijk wel dat ik je zou pikeren (piqueren?). Ik was dronken. Ik voelde mij geprikkeld door uw vinden van taalfouten die geen taalfouten blijken te zijn (reactie volgt) en stelde mij wat flauw aan.

Inhoudelijk kan ik niet zeggen dat ik groot fan ben van je triolet in as (sorry). Het gaat op dit moment...nergens over! Zelden een strakker jambe gezien, maar een spannend of poetisch beeld vind ik niet--doorvlooien van gras?

@Hendrikje: ik begrijp dat dit niet zo'n soort feestje is. Of mijn smaak goed is, dat weet ik niet zeker.

@Bas: dichtkundig stak het nog best aardig in elkaar. Maar schunnig, niet normaal.

Grassprietjes als symbool voor de kleine dingen des levens die slechts dankzij de dichters en hun kunst op waarde worden geschat. Tongue in cheek

Ik vind het maar wollig en braaf en vormtechnisch volkomen in orde. Vormtechniek alléén does not a fine poem make.

Perhaps not, but ... in het kader van vormvaste gedichten is het een sine qua non.

Wat voegt je commentaar trouwens toe aan het geheel, Ditmar?

Inge heeft zich in voorgaande uitwisselingen in reactie op jouw werk uitgeput in het geduldig geven van uitleg waarom zus of zo wel of niet enz. Dat zie ik hier niet terug. Graag je oordeel op een positieve manier onderbouwen met de insteek: hoe kan de dichter(es) hier zijn/haar voordeel mee doen. Of laten gaan. Afkammen is geen optie.

Hendrikje de Koning schreef :
Mijn eerste commentaar voegde inderdaad weinig toe. Mijn later commentaar gaf aan dat ik het een weinig spannend versje vond en vind...dat mag toch gezegd worden, Hendrikje?

Om niet helemaal negatief over te komen hierbij een versje in dezelfde vorm:

Ja, beziet de dichter, Inge!
Wie zou niet die lof bezingen
ondanks alle strubbelingen.
Ja, beziet de dichter: Inge
die in gras en zulke dingen
ving wat vissers zelden vingen!
Ja, beziet de dichter, Inge,
Wie zou niet die lof bezingen?

...volgens mij ben ik weer dronken. Tongue in cheek gaat het namelijk eigenlijk over witlof, de groente, witlof. Dichterlijke vrijheid!

Hendrikje de Koning schreef :
Dat is helemaal waar en daarom verdiende Inge een dergelijke post ook niet. Mea culpa. Maxima.


Hendrikje de Koning schreef :
Welles altijd 1x meer welles dan jij nietes. Puh. Ik werd ook afgekamd. Puh.

Je excuses zijn aanvaard, Ditmar...

Dat doet mij deugd Inge, dank. Op dit forum misten jullie nog een enfant terrible--het doet mij tevens deugd die rol te kunnen vervullen.

Comme un enfant terrible
vous êtes assez crédible

Op dit forum misten jullie nog een enfant terrible--het doet mij tevens deugd die rol te kunnen vervullen.

Gutgut wat een eigendunk.

Helemaal met je eens, Bassemans,
maar als dichter moet je nu eenmaal
veel verbeelding hebben