Wapenfeit

Heel achteloos werd hij een beetje aangeschoten
Want lam zijn is een ding dat hem typeert
In dronken toestand moet je niet met wapens kloten
Heel achteloos werd hij een beetje aangeschoten
Hij voelt zich in zijn eigen lichaam opgesloten
De rolstoel heeft hij nooit geaccepteerd
Heel achteloos werd hij een beetje aangeschoten
Want lam zijn is een ding dat hem typeert

[Momenteel is dit vers onder revisie]

Beste John,

Als groot liefhebber van deze vorm kijk ik altijd weer uit naar nieuwe bijdragen in deze categorie. En blijf ik me vooral afvragen wat het nou precies is, wanneer een triolet nu echt geslaagd is en wanneer niet. In ieder geval kan er een (groot of miniem) verschil zijn tussen wat de schrijver beoogt en wat de lezer leest/ hoort.

Voor wat betreft jouw triolet: ik bleef het maar lezen. Ik heb hard mijn best gedaan het technische van de triolet hierin niet mee te lezen, de verleiding is natuurlijk groot. Het punt is dus dat ik maar bleef lezen. Met andere woorden: je liet me in verwarring achter. En dat moet in mijn ogen niet gebeuren. Hij 'moet' meteen vallen.

Ik wil zeggen dat ik hem absoluut meer dan goed vind, dat het vers potentie heeft. De zinnen hebben de meerdere betekenissen in zich. En toch komt het er net niet uit. Ik kan er na herhaaldelijk lezen niet de vinger achter krijgen wat het nu is. Het zou natuurlijk ook aan mij kunnen liggen. Misschien zijn er anderen op het forum die het anders ervaren. Maar ik zou zeggen: het vers heeft een wijziging nodig, maar ik kan je dus op dit moment nog niet zo goed zeggen wat dat zou moeten zijn. Ik zeg in ieder geval wel: Sjappoo!

Grote groet,

René,

Dank voor je opmerkingen. Het is altijd goed om feedback te krijgen van een lezer en dichter.
Het is natuurlijk zo dat het verhaal dat ik wil vertellen in mijn hoofd leeft zodat ik niet blanco naar het vers kijk.
Ik hoor graag van je als je wat meer specifiek kunt vertellen waar het volgens jou aan schort. Ik sta open voor suggesties.

Ik ben ook gecharmeerd van deze versvorm maar vind het behoorlijk moeilijk.

Met groet,

John

Vermoedelijk delen we hetzelfde verlangen: ooit het perfecte triolet te schrijven.
Zoals (zonder iemand te kort te willen doen) Frank van Pamelen, Theo Danes en Robin Bleeker hebben gedaan.

Ik beloof je dat ik er morgen of overmorgen nog eens naar ga kijken. Maar, zoals geschreven, nu krijg ik de vinger er nog niet achter...

Grote groet,

Beste John,

Mijn bevindingen:

Gisteren (bij de eerste keer lezen) kwam 'wapens kloten' wat uit de lucht vallen. Ik vond het wat grof (in de zin dat ik het niet zo kon matchen met de eerste twee zinnen, niet in de zin dat ik niet tegen dit taalgebruik zou kunnen)
Een dag later heb ik het gevoel dat je dit hebt gebruikt omdat je 'te graag' je punt wil maken in regel 4.

Het vrouwelijk rijm heeft 13 lettergrepen, het mannelijk rijm 10. Waarom heb je dit gedaan?

De 'hij' wordt in regel 3 een 'je'. Zou dit anders kunnen?

Ik heb denk ik wel een idee wat je wil vertellen maar ik kan inderdaad niet in je hoofd kijken. Je wil dat de regels 1, 4 en 7 van betekenis veranderen. Wat het lastig maakt is dat er een verschil is tussen aangeschoten zijn en aangeschoten worden.
Ik denk dat in ieder geval deze herhaalzin herschreven moet worden zodat hierover geen misverstanden kunnen ontstaan.

Verder nog wat losse flodders ter overweging:

Er zijn nog meer mogelijke betekenissen voor 'aangeschoten'...
Zou je het verhaal ergens kunnen laten situeren?

Ik hoop dat je iets met mijn opmerkingen kunt.

Grote groet van René

René.

Dankjewel voor je analyse en tips.
Ik ga hier zeker mee aan de slag. Dat neemt wel even tijd want zoals al gezegd vind ik het een moeilijke versvorm

Met dank en groet,

John