Dit schreef ik vanmiddag bij ‘Plezierrit’ van Wim:
Gisteren had ik er ook een gemaakt. Ik wou hem plaatsen, want ik dacht dat het allemaal klopte totdat ik ineens zag, dat aa vrouwelijk rijm moest zijn. Maar misschien heb ik nu wel een nieuwe versvorm ontdekt.
Antwoord van Wim:
Zoals ik al zei, Riet, er is nogal losbandig gezondigd tegen de oorspronkelijke regels van de à propos. Ik zou zeggen: plaats hem maar. Desnoods als à propeu
Nou, vooruit dan maar. Hier is-ie dan, met enige schroom …
Het dorp
Een foto brengt mij weer terug naar Weurt
Het platteland waar ik geboren ben
Ik denk niet dat ik daar nog iemand ken
Het beeld is door de jaren wat verkleurd
Mijn vader, die zijn land aan’t ploegen was
Wat zocht ik nou toch in die aktetas?
Regel 4 heb ik veranderd. Met dank aan Wim Meyles.
Was eerder: De beeltenis is enigszins verkleurd
Variatie:
Mijn vader ploegt handmatig daar zijn land
O jee! De ossenhaas! Totaal verbrand!