Afbakvers 49: De herfst

Klaar voor een nieuwe uitdaging? Hierbij nodig ik iedereen uit mee te doen met de volgende dicht-opdracht:

Schrijf een gedicht en volg daarbij deze richtlijnen:

• Het thema is de herfst in al zijn uitbundigheid
• Max.14 regels
• Vormvast, vorm naar keuze
• Neem een element op dat verwijst naar een sprookje/mythe/legende
• De pointe hoeft niet geestig te zijn als het maar verrast
• Maximaal drie inzendingen per persoon
• Deadline: zondagavond 19 november, middernacht
• Ten slotte: geen rijmen op herfst a.u.b.!

Na afloop plaats ik mijn eigen versje.

Succes allemaal, ik kijk uit naar jullie inzendingen!




Foto: unsplash.com/@tama66

Herfstvuur

De aarde draait en daarmee de seizoenen
Het najaarssterven komt weer dichterbij
Dood blad waait langs de bockbierbrouwerij
Men oogst voor Halloween nog de pompoenen

De kachel brandt een vuur van berkenhout
dat ik met zweet en liefde heb gekloofd
mijn erfenis gestapeld en beloofd:
´Ik ben uit licht en warmte opgebouwd.´

Rondom het haardvuur schuilt een mooi gezin
Ze staren onbestemd de vlammen in
mijn zoontjes veilig op de moederschoot

Ik kijk ze aan vanaf de overkant
Voor eeuwig is mijn hart aan hen verpand
Ik ben alweer een aantal herfsten dood

Wikipedia Commons

Op een sater

Een homo sater te Maasdriel
Heeft herfstbier brouwen als zijn stiel
Dionysus zegt: 'Dit is mieters'
En neemt het af in hectoliters
Ook Pan is fan en stelt devoot:
'Mijn maat de bokbierbokkenpoot'

De zeven ergen

Sneeuwwitje in de herfsttijd van haar leven
Heeft hoop op liefde nog niet opgegeven
Maar prinsen zijn niet meer of minder heikel
Op tinder treft ze telkens weer een

"Maximaal drie inzendingen per persoon" toegevoegd aan de regels.

TIJDING

Mijn muze met hoogrode kaken
gaf mij te kennen af te haken
bij heel dat afbakversgedoe
de malligheid wordt ze doodmoe.

Al doet het vrouwmens moeite zat
altoos duikt zij onder de lat
zo glibbert tot haar scha en schande
het goud gestadig uit de handen.

Paradise lost

Een rimpel meer, een grijze haar
Een wandelstok als steunpilaar
Het blad verkleurt en dwarrelt neer
En Eva denkt: nee laat me maar

Op een kat

Een kat liep door een heksenkring
‘De herfst’, sprak hij, ‘is niet mijn ding
Het is best mooi in de natuur
Maar ’t weer is mij echt veel te guur
Mijn pootjes worden vies en nat
Jaloers op de gelaarsde kat.’

neural.love (AI art generator)

Herfstaffaire

Een weerman en weervrouw te Megen
Verliefden zich plots in de regen
Door herfstige maan
Geen houden meer aan
Een weerwolf is weerloos daartegen

HERFSTROOSJE

De meeste prinsen willen ’s zomers dolen.
Ze willen warmte op hun lange reis.
Ze houden niet van nachtvorst en van ijs,
laat staan van wind die stroomt vanaf de polen.

Het ’s zomers reizen wordt zelfs aanbevolen
op prinsenfeesten rijk aan drank en spijs.
Maar dan zie je geen steek van het paleis
dat in het dichte lommer ligt verscholen.

Wanneer het bos zich kleedt in rood-oranje
zie jij als eerste prins in haast een eeuw
haar droomslot door de kroon van de kastanje.

En als de vlokken van de eerste sneeuw
je door het woud naar binnen leiden, kan je
je bruid zien wakker worden met een geeuw.

DIEPE ZUCHT

Laatst liep ik door het bos waar ik wel vaker kwam.
’t Was paddenstoelentijd, ik zocht de vliegenzwam.
’k Zag menig paddenstoel, veel plompe en veel ranke,
veel steeltjes met een hoed en ook veel elfenbanken.
Met vliegenzwammen had ik niet zoveel geluk.
Degenen die ik vond, die waren meestal stuk.
Het leek wel een tapijt van rood met witte stippen.
Kabouter Spillebeen, heb jij weer zitten wippen?

NOVEMBERREGEN

Novemberregen is al vaak bezongen;
ik denk aan J.C. Bloem en Axl Rose.
Vandaag ben ik tot laars en plu gedwongen,
zodat ik voor de warme kachel koos.

Mijn liefje tart dit weer van likmevestje.
“Kom met me mee!” Dat ben ik niet van zins.
Ik zie verwondering bij mijn prinsesje.
Dat snap ik wel: ik ben de kikkerprins.

NAJAAR

Komt aan de herfst dan nooit een eind?
Het valt me ieder jaar weer tegen
dat als Sint Nicolaas verdwijnt
de zon nog steeds voortdurend schijnt
te doven in gestage regen.

Herfstfantasie (sonnettine)

Hoe zacht zo'n elfenbankje, moet je voelen
De elfjes bieden graag hun zitplaats aan
Ook padden willen jou niet laten staan
Je mag altijd gaan zitten op hun stoelen

Je mag met de prinses een dansje doen
In duizend bonte blaadjes zwier je samen
Neem uit het bos kastanjes mee en bramen
Slechts één ding mag er niet in dit seizoen

Rijm niet op herfst, dan wacht je geen beloning
Dan wek je slechts de toorn op van De Koning

pixabay.com

Onvermogen (Buiten mededinging)

Een paar kabouters zagen in het herfstseizoen
Een uitgelezen kans op 'zo gepiepte' poen
Maar elfjes zijn niet rijk, de opbrengst povertjes
Een sof voor deze elfenbankjesrovertjes

Een vrolijke kwast

De tijd vertraagt, daar houden bomen van.
Er scheert een schim langsheen de hoogste kruin:
een slee, getrokken door een vossenspan,
daarop een dwerg, zijn baard is rossig bruin.

Klaas Kwast heropent vrolijk dit seizoen,
strooit kwiek zijn duizendkleurig poeder rond,
en kijk: de bomen blozen vermiljoen,
oranjebruin, bordeaux en korenblond.

Nog snel wat oker, voor de slee vertrekt!
Hij blikt nog één keer monter naar beneden:
hoe heerlijk bont is elke boom gevlekt!
Nu rust het woud, en dat stemt Klaas tevreden.

(cfr 14/ 11) REVOCATIE

De muze heeft zich na een nacht
van slapeloosheid diep bedacht
zij neemt zich voor door zich te weren
een keer de hoogste top te scheren.

Het zet haar aan tot groter vlijt
én mettertijd meer schranderheid
zodat ze trots en vreugdedronken
per slot op ‘t hoogst schavot mag pronken.

HERFSTTIJ

Het verbum HERFSTTIJ doet elk intellectueel
op slag aan Middeleeuwen denken
doch actueel valt bij de jeugd integendeel
hierbij geen klare wijn te schenken.

Zij kennen Johan Huizinga het allerminst
want moeten op de dag van heden
aan humbug, quatsch en bullshit om ter stekeblindst
attentie en hun tijd besteden.

Visite

Er was eens in het beukenbos,
verdoken en begroeid met mos,
een stikkedonker griezelhol:
daar zat een heel gemene trol.
Je bleef er beter ver vandaan,
dat kwam je anders duur te staan
want kreeg die oude trol je beet
dan was je tegenspoed compleet:
je moest dan blijven voor de thee
er was geen sprake van een 'nee'.
Hij haalde alles uit de kast,
je werd op thee en taart vergast.
Zo werd je arme maag bezwaard
met muffe beukennootjestaart.

HERFSTHUMEURIGHEID

Op ‘t meest mystieke aller jaarseizoenen
dit van de smoor, de paddenstoelenpluk,
dartele bladerval, bonte pompoenen
zijn net pagadders helemaal niet tuk.

Dood van verveling slaan tot in den treure
gekerkerd binnenshuis, de rakkers pissed
aldoor aan ‘t lamenteren en het zeuren,
voor pa en ma de nagels aan hun kist.

Ter troost sluipt weldra Sint over de daken.
Mits hulp van Piet duikelt hij door de schouw
tot blijdschap en jolijt van brave snaken
de stouteriken wacht de Bietebauw.

In diens vizier verzeild verduurt gewis
elk nietdeug ergernis en kattenpis.