Na het ‘winnen’ van het vorige samenwerksonnet bleek dat ik de volgende mocht organiseren. Ik gaf toen al aan dat het even zou duren, maar het heeft natuurlijk veel te lang geduurd, waarvoor mijn excuses. Toen het gisteren op het forum ter sprake kwam besloot ik er nu meteen in te duiken. Ik heb, met dank aan Arjan Keene, het ontstaan van oudere samenwerksonnetten bekeken en zag, tot mijn opluchting, dat de opzet meestal minder streng aan een bestaand sonnet verbonden was dan dat bij XXII bij Ben was. Ik heb twee regels genomen uit het sonnet ‘De draaimolen’ uit de bundel Au! De rozen bloeien van Kees Stip. De taakverdeling heb ik op vergelijkbare wijze ingedeeld als Ben deed. De opzet is geworden:

1. (a.v) Muziek en roodbepluimde witte paarden
2. (b,m,1)
3. (a,v,1)
4. (b.m.2)

5. (c,m,2)
6. (d.v.3)
7. (c,m,3)
8. (d,v,4)

9. (e.m.4)
10. (f.v.5)
11. (e,v,5)
12. (f,v) Zo kan een mens niet zwieren en niet zwaaien

13. (g,m/v,allen)
14. (g,m/v,allen)


Legenda: (b,v,1) (rijmuitgang, geslacht, deelnemer)

Succes en veel dichtplezier!

1. (a.v) Muziek en roodbepluimde witte paarden
2. (b,m,1) Van wie de doffe ogen naar de kont
3. (a,v,1) Vlak voor hun houten neuzen wiegend staarden
4. (b.m.2)

5. (c,m,2)
6. (d.v.3)
7. (c,m,3)
8. (d,v,4)

9. (e.m.4)
10. (f.v.5)
11. (e,v,5)
12. (f,v) Zo kan een mens niet zwieren en niet zwaaien

13. (g,m/v,allen)
14. (g,m/v,allen)

1. (a.v) Muziek en roodbepluimde witte paarden
2. (b,m,1) Van wie de doffe ogen naar de kont
3. (a,v,1) Vlak voor hun houten neuzen wiegend staarden
4. (b.m.2) Zo ging de carrousel al jaren rond

5. (c,m,2) Maar wat er in het spookhuis is gebeurd
6. (d.v.3)
7. (c,m,3)
8. (d,v,4)

9. (e.m.4)
10. (f.v.5)
11. (e,v,5)
12. (f,v) Zo kan een mens niet zwieren en niet zwaaien

13. (g,m/v,allen)
14. (g,m/v,allen)

1. (a.v) Muziek en roodbepluimde witte paarden
2. (b,m,1) Van wie de doffe ogen naar de kont
3. (a,v,1) Vlak voor hun houten neuzen wiegend staarden
4. (b.m.2) Zo ging de carrousel al jaren rond

5. (c,m,2) Maar wat er in het spookhuis is gebeurd
6. (d.v.3) Toen Bella van de botsauto’s ontplofte
7. (c,m,3) En Stefan uit de schiettent werd gesleurd
8. (d,v,4)

9. (e.m.4)
10. (f.v.5)
11. (e,v,5)
12. (f,v) Zo kan een mens niet zwieren en niet zwaaien

13. (g,m/v,allen)
14. (g,m/v,allen)

1. (a.v) Muziek en roodbepluimde witte paarden
2. (b,m,1) Van wie de doffe ogen naar de kont
3. (a,v,1) Vlak voor hun houten neuzen wiegend staarden
4. (b.m.2) Zo ging de carrousel al jaren rond

5. (c,m,2) Maar wat er in het spookhuis is gebeurd
6. (d.v.3) Toen Bella van de botsauto’s ontplofte
7. (c,m,3) En Stefan uit de schiettent werd gesleurd
8. (d,v,4) Dat wist slechts kleine Jan; het leek zo'n softe

9. (e.m.4) Een onderzoek, een stukje in de krant
10. (f.v.5)
11. (e,v,5)
12. (f,v) Zo kan een mens niet zwieren en niet zwaaien

13. (g,m/v,allen)
14. (g,m/v,allen)

1. (a.v) Muziek en roodbepluimde witte paarden
2. (b,m,1) Van wie de doffe ogen naar de kont
3. (a,v,1) Vlak voor hun houten neuzen wiegend staarden
4. (b.m.2) Zo ging de carrousel al jaren rond

5. (c,m,2) Maar wat er in het spookhuis is gebeurd
6. (d.v.3) Toen Bella van de botsauto’s ontplofte
7. (c,m,3) En Stefan uit de schiettent werd gesleurd
8. (d,v,4) Dat wist slechts kleine Jan; het leek zo'n softe

9. (e.m.4) Een onderzoek, een stukje in de krant
10. (f.v.5) De directeur volhardt in al het draaien
11. (e,v,5) En doet opeens zijn kermis van de hand
12. (f,v) Zo kan een mens niet zwieren en niet zwaaien

13. (g,m/v,allen)
14. (g,m/v,allen)

1. (a.v) Muziek en roodbepluimde witte paarden
2. (b,m,1) Van wie de doffe ogen naar de kont
3. (a,v,1) Vlak voor hun houten neuzen wiegend staarden
4. (b.m.2) Zo ging de carrousel al jaren rond

5. (c,m,2) Maar wat er in het spookhuis is gebeurd
6. (d.v.3) Toen Bella van de botsauto’s ontplofte
7. (c,m,3) En Stefan uit de schiettent werd gesleurd
8. (d,v,4) Dat wist slechts kleine Jan; het leek zo'n softe

9. (e.m.4) Een onderzoek, een stukje in de krant
10. (f.v.5) De directeur volhardt in al het draaien
11. (e,v,5) En doet opeens zijn kermis van de hand
12. (f,v) Zo kan een mens niet zwieren en niet zwaaien

13. (g,m/v,allen) Het was iets met een hack, zo werd verteld
14. (g,m/v,allen) De ware softe heeft zich nooit gemeld

Mooi om dit sonnet in korte tijd te zien ontstaan. Ik ben benieuwd naar de verschillende slotregels!

1. (a,v) Muziek en roodbepluimde witte paarden
2. (b,m,1) Van wie de doffe ogen naar de kont
3. (a,v,1) Vlak voor hun houten neuzen wiegend staarden
4. (b,m,2) Zo ging de carrousel al jaren rond

5. (c,m,2) Maar wat er in het spookhuis is gebeurd
6. (d,v,3) Toen Bella van de botsauto’s ontplofte
7. (c,m,3) En Stefan uit de schiettent werd gesleurd
8. (d,v,4) Dat wist slechts kleine Jan; het leek zo’n softe

9. (e,m,4) Een onderzoek, een stukje in de krant
10. (f,v,5) De directeur volhardt in al het draaien
11. (e,m,5) En doet opeens zijn kermis van de hand
12. (f,v) Zo kan een mens niet zwieren en niet zwaaien

13. (g,m/v,allen) Jan heeft de paparazzi afgeschud
14. (g,m/v,allen) En reist het land door met een kop-van-jut

1. (a.v) Muziek en roodbepluimde witte paarden
2. (b,m,1) Van wie de doffe ogen naar de kont
3. (a,v,1) Vlak voor hun houten neuzen wiegend staarden
4. (b.m.2) Zo ging de carrousel al jaren rond

5. (c,m,2) Maar wat er in het spookhuis is gebeurd
6. (d.v.3) Toen Bella van de botsauto’s ontplofte
7. (c,m,3) En Stefan uit de schiettent werd gesleurd
8. (d,v,4) Dat wist slechts kleine Jan; het leek zo'n softe

9. (e.m.4) Een onderzoek, een stukje in de krant
10. (f.v.5) De directeur volhardt in al het draaien
11. (e,v,5) En doet opeens zijn kermis van de hand
12. (f,v) Zo kan een mens niet zwieren en niet zwaaien

13. (g,m/v,allen) Dit las ik op jouw grafsteen, kleine man
14. (g,m/v,allen) De mallemolen staat nu stil. Dag Jan

Muziek en roodbepluimde witte paarden
Van wie de doffe ogen naar de kont
Vlak voor hun houten neuzen wiegend staarden
Zo ging de carrousel al jaren rond

Maar wat er in het spookhuis is gebeurd
Toen Bella van de botsauto’s ontplofte
En Stefan uit de schiettent werd gesleurd
Dat wist slechts kleine Jan; het leek zo'n softe

Een onderzoek, een stukje in de krant
De directeur volhardt in al het draaien
En doet opeens zijn kermis van de hand
Zo kan een mens niet zwieren en niet zwaaien

En Jan kwam van een koude kermis thuis
Waar stilte heerst en zelden feestgedruis

O, wat snel opeens. Ik raak achterop. Nou, hier dan mijn slotregels:

Muziek en roodbepluimde witte paarden
Van wie de doffe ogen naar de kont
Vlak voor hun houten neuzen wiegend staarden
Zo ging de carrousel al jaren rond

Maar wat er in het spookhuis is gebeurd
Toen Bella van de botsauto’s ontplofte
En Stefan uit de schiettent werd gesleurd
Dat wist slechts kleine Jan; het leek zo'n softe

Een onderzoek, een stukje in de krant
De directeur volhardt in al het draaien
En doet opeens zijn kermis van de hand
Zo kan een mens niet zwieren en niet zwaaien

13. Maar Jantje daarentegen kan dat wel
14. Op Bali, met de baas - een hengstenstel

Zo, samenwerksonnet 23 is af. Ik geloof dat ik het jullie niet makkelijk heb gemaakt, maar ik heb het sonnet met veel plezier zien groeien.
Na de opening in de draaimolen bleef Hendrikje met een sfeertekening dicht bij de openingszin.
Ook Otto deed dat, maar hij introduceerde in R 5 plots een mysterie, waarmee het verhaal spanning begon te krijgen.
Judith kwam op de proppen met een paar gruwelijke details omtrent het gebeurde, met name om de ‘ontplofte Bella’ heb ik moeten lachen, super.
Ik was benieuwd hoe het verhaal zich verder zou ontwikkelen, gelukkig kwam Ben met een nieuw personage, Kleine Jan, die er mogelijk meer van wist..
Volgens Jaap werd de directeur de grond te heet onder de voeten, waarop die de hele kermis snel verkocht.

Hoe loopt dit af?

Bij Jaap een open einde, iets met een hack. Dat houdt de spanning er in
Judy laat Jan een nieuw begin maken, reizend door het land met een nieuwe attractie.
Bij Ben en Otto wordt van kleine Jan niets meer vernomen, bij Ben is hij zelfs overleden, en heeft hij een passend grafschrift gekregen.
Hendrikje geeft het geheel een nieuwe draai: Jantje zit, met de baas, op Bali een goed leven te leiden.
Deze onverwachte wending heeft mijn voorkeur, daarom wijs ik Hendrikje aan als ‘winnaar’ van dit samenwerksonnet.. Aan haar dus de eer/schone taak/verplichting om een nieuw project te starten. Ik heb echt genoten van alle ontwikkelingen, compliment aan de dichters.

Overigens is het niet duidelijk wat er zich op die kermis heeft afgespeeld, ook ik blijf reuze benieuwd...

Wat een fijn spel is dit toch.
Welgefeliciteerd, Hendrikje!

Hartelijk gefeliciteerd, Hendrikje. En Bart: mijn complimenten voor de organisatie!

Mooi Hendrikje, terechte winnaar.

Dank, dank! Ik heb met veel plezier meegedaan en zag elke slotscene zich voor mijn ogen ontvouwen.

Binnenkort post ik de aanzet voor Samenwerksonnet XXIV. Stay tuned!