Uit het archief
Mechaniek
wat zouden wolken huilen van verdriet
om wat een mensenkind te dragen heeft
en wie het leven niets dan rampen geeft
hun medeleven krijgt hij zeker niet
ook vallen vlokken niet met enig doel
ze komen, reinheid scheppend zonder wil
verwoestend soms, emotieloos en kil
een sneeuwstorm kent geen hard of zacht gevoel
als storm het water stuwt tot hoge vloed
die ons berooft van have en van goed
dan heeft geen god dat tegen ons gericht
het is een mechaniek en heeft geen ziel
een tikje tegen het verkeerde wiel
en wég is al het oude evenwicht