Op een teek (13)

Een teek uit Oude Pekela
dacht zelden voor het eten na.
Als picknickplaats koos hij de huid
van een gespierde boerenkuit,
maar sprak, bekaf en in de knel:
‘Ik zit niet lekker in zijn vel.’


Oorspronkelijke versie:

Een teek uit Oude Pekela
dacht zelden voor het eten na.
Hij wrong zich in een mannenkuit
met haar en kneiterharde huid
en klaagde, danig in de knel:
‘Ik zit niet lekker in zijn vel.’

Met dank aan Ben en Frits

Ha dag Wim,

Ik vind het idee goed, leuke eindzin.
Ik vind wel dat je de clou in het midden al weggeeft.
Deze fop verdient beter!

Voorstel: iets als:
Hij vrat zich vast in haar en huid
Van een oudemannenkuit

Kun je eventueel ook iets met het rijmwoord onwel?

't Zijn maar ideeën, voel je vrij om nee te zeggen.

Groet, Ben

Dag Wim, ik sluit me helemaal bij Ben aan. Je bent keigoed in het bedenken van pakkende clou's, maar vaak erg nonchalant in het uitwerken van de weg daar naar toe. Dat is bij gewone humorgedichten wellicht niet zo nodig, bij light verse wel. Iets secuurder in de uitwerking en het NK-light verse lonkt.

Dank, Ben en Frits. De fixatie op de clou heeft me wel vaker parten gespeeld .

Ik ben nog even aan het stoeien geweest en heb de tekst aangepast.

Hartelijke groet,
Wim