Een houtworm sprak in Camembert:
‘Ik wil weleens een fijn dessert.
Wie steeds op ‘t zelfde houtje bijt,
verliest al snel zijn appetijt.
Alleen maar balk, een bloody shame!
ik denk dat ik een kaasplank neem.’
De eerste dag - mijn spieren zijn van staal Ik wandel samen met een schone Praagse We zingen met zijn tweeën welgemoed Dit is toch wel het einde, zo'n Vierdaagse!
De tweede dag - een steen in mijn sandaal Ik maak nu kennis met een mooie Haagse En in mijn sok voel ik het eerste bloed Dit is toch wel het einde, zo'n Vierdaagse!
De derde dag van mijn vervolgverhaal Ik leun zwaar op een Beetsterzwaagse En heb aan krachten ernstig ingeboet Komt er dan nooit een eind aan die Vierdaagse?
De laatste dag wordt me helaas fataal Mijn voeten gloeien als gebarbecued Ik eindig mijn relaas en mijn Vierdaagse
Hoewel het prospectgedeelte van de site nog steeds niet werkt, komen er toch weleens fraaie teksten binnen van prospects.