Greta

Beste mededichters (en zeer geacht webpubliek),

Anders dan jullie wellicht denken, gezien de titel, wil ik het in dit korte berichtje niet over haar hebben sec, maar over mezelf.

In de laatste paar dagen bemerk ik een steeds sneller zich ontwikkelende intolerantie jegens mijn aanwezigheid en doen en laten op het forum. Ik had met mezelf afgesproken, nadat ik na maanden van aarzeling en schuchterheid alsnog de moed vond lid te worden van deze site, om sowieso op een bepaald moment mijzelf meer aan jullie bekend te maken. Dit moment is aanmerkelijk eerder gekomen dan ik me vantevoren heb geprobeerd op voor te bereiden.

Aldus: zoals bij Greta Thunberg, ben ik autistiform ('auti'), gediagnosticeerd met Syndroom van Asperger. Greta en haar als een komeet verschijnende indringende presentie op het wereldtoneel (v.a. zomer 2018), haar karakter en levensgeschiedenis, en de prachtige maar o zo moeilijke rol die ze voor haar persoonlijke levensweg voor zichzelf gekozen heeft... diepe bewondering voor. Ze lijkt helaas vooralsnog een Cassandra-roepende in de moordend harde wereld van het kapitalisme en het daarmee 1-op-1 samenhangende op hol geslagen klimaatprobleem.

Zij is een grote inspiratiebron voor mij geworden.

Zoals Greta, ben ik in staat tot extreme focus en daarmee ook extreme 'nerdyness'. Zoals jullie inderdaad al bemerkt hebben in mijn gedrag op deze site.

Over naar mij. Auti zijn houdt ook in: relatief ongevoelig voor social cues, etc. De auti beschouwt de wereld vnl. vanuit de rationele benadering. Normaal intermenselijk contact echter heeft datzelfde maar voor een klein deel. De meeste communicatie komt tot stand door sociale interactie, en dat in oneindig veel kleur en schakering. Zélfs in de lettertjes op een scherm, hoe verbazingwekkend ook. Bijna alles daarvan is voor de auti niet tot slechts beperkt zichtbaar/voelbaar/tastbaar. (Een enorm gemis.) Maar natuurlijk dringen ze een kéer wel door, nl. na expliciete benoeming of onder grote sociale druk.

Zoals vandaag, de interactie met Hans Mooi, onder gedicht 'De Vierdaagse' van Wim Meyles.

Situaties als deze in mijn werkend verleden zijn meermaals aanleiding geweest de betreffende baan waar ik toen in zat te hebben moeten verlaten, een enkele keer zeer tot mijn verdriet.

Mocht het zo zijn dat dit ook hier geldt, dan zal ik zonder wroeging hier vertrekken, maar wel met een voor mij heel mooie topervaring verrijkt geworden, kort en intens. Even goeie vrienden.

Tenslotte mijn welgemeend excuus aan allen die ik in mijn auti-lompheid per ongeluk gekwetst heb.

Beste groet, Don

Wat een moed, Doncennui, chapeau! Wat mij betreft blijf je lekker dichten en hier delen.

Een tip: Misschien niet zo vaak een post plaatsen. Als vuistregel: wacht tot vijf anderen een nieuw bericht hebben geplaatst voordat je weer iets deelt. Dan blijft er een betere balans, denk ik.

Dank je voor je openhartigheid, Doncennui. Daar is moed voor nodig.
Natuurlijk voel ik een zekere mate van begrip. Maar voor een gewaardeerde status als mededichter op HVV zul je niet alleen open moeten kunnen staan voor kritiek van anderen, maar ook daadwerkelijk dingen moeten veranderen.
Wat betreft je verzen: houd je aan de tip van Hendrikje en publiceer voorlopig (bij wijze van oefening) alleen verzen waar een duidelijke clou in te vinden valt. Plaats een vers pas als je het minstens een dag hebt laten bezinken.
Wat betreft je commentaar op anderen: je hoeft niet overal op te reageren. Het mooie van dit forum is dat soms de een, dan de ander die rol vervult. Wees daarin een stuk terughoudender en put je niet uit in ellenlange betogen. Het ontneemt mij al snel de zin om me in zo'n discussie te begeven.

Hartelijke groet,
Wim

Dank je wel voor je verhaal Doncennui,
Ik kan een aantal dingen wel beter plaatsen nu, met name je enorme focus op regels, vorm en details en een bepaald onbegrip van sociale interactie. We kunnen daar aan onze kant natuurlijk ook zo veel mogelijk rekening mee houden. Het kan zijn dat er op bepaalde reacties van jou niet of jouw ogen niet adequaat wordt gereageerd, maar dat komt vooral door de overdaad aan leergierigheid die je tentoon spreidt. En niet alles is zo goed in regels te vatten als je graag zou willen, vrees ik.
Veel succes, aan doorzettingsvermogen lijkt het je niet te ontbreken.
Groeten,
Jaap

Beste Doncennui,

Bedankt voor je openhartige verhaal.

De titel Greta is goed gekozen. Ik heb haar film gezien.

Ik zie je als spiegel en tegenpool waar ik al veel van heb geleerd.

Het is alleen wat veel D. op HVV. Niemand heeft tijd/ zin op alles van jou te gaan reageren. En dat is vooral voor jou erg jammer.

Ik sluit me aan bij de anderen: probeer te doseren.

Grote groet van René

Een deel is verborgen voor gasten. Log-in of registreer om het te kunnen bekijken.

P.S. 3: Ik heb een heel leuke avond gehad gisteravond (19 juli 2022). Gedurende het bedenken en schrijven ervan enorm moeten lachen in soms gierende uithalen om de baarlijke en heerlijk platte nonsens die zomaar ergens vandaan zich middels mijn whatever uiteindelijk liet neerpennen in de rijmsestina In Het Dichterscafé. Misschien dat het ook voor anderen de wereld iets leuker kan maken. In pakweg hooguit 2 uurtjes 'werk' (met ca. 1 uur voorstudie) stond het gedicht er.
      Dat 'werk' duurde mede zo lang vanwege de voortdurende lachstuipen die me bij het schrijven ervan elke keer weer overvielen. Mijn 'rol' is van geen enkel belang daarin, het gedicht is er altijd al geweest, het hoefde alleen uit de dichtwolk geplukt te worden door iemand. Ik ervaar het ook niet als iets 'van mij'. Dieper nog... Vul zelf maar verder in. Mij lukt het (nog) niet er de woorden voor te vinden en ik ga het ook niet eens (meer) proberen. Weet nu al dat dit voor mij in essentie onbereikbaar is (en zal blijven). God.zij.dank. (Ik ben niet-gelovig, agoog.)
      Nou ja, misschien dit...? Dat het voordien behoord heeft tot een dimensie waar bij mijn weten zelfs geen naam voor is (Inge weet deze naam wellicht wel? en dan bedoel ik niet 'de muze'), maar die iedere dichter kent en waaruit heel soms iets bijzonders tot hem/haar komt; waarin hij, als het gedicht eenmaal staat, in de schepping ervan dan slechts het beschikbare medium/vehikel (b)lijkt te zijn geweest; en er in het uiteindelijke resultaat er helemaal niets van hem/haar in terugvindbaar is: het is een waarlijk zelfstandig 'ding-in-de-wereld' (Kant) (?).
      Hoe dan ook, iedereen in mijn vriendenkring heeft zich het apelazarus bescheurd om dit gedicht. Ik heb filmpjes ontvangen van een enkeling die het met een uitgestreken smoel aan mij probeerde voor te dragen (ik had ze dit allemaal als uitdaging gegeven), geen enkele kwam verder dan Bram; het liep elke keer weer mis met die sneuerds. Zijn dat nou mijn échte vrienden? Ik heb overigens ernstige verdenking n.a.v. dit hele treurige gebeuren dat Kees wel eens de hoofdschuldige ervan kan zijn. Het heeft me ook doen inzien dat vermoedelijk alleen een echt performancetheaterdier, dus zo eentje die door training en ervaring vrijwel volledig gescheiden is van zijn lachkietelkern, dit succesvol en met maximaal theatraal effect zal kunnen voordragen.
      En verder verklaart het gedicht zichzelf.

Een deel is verborgen voor gasten. Log-in of registreer om het te kunnen bekijken.

Beste mededichters,

Een artikel dat ik integraal heb overgenomen, ter vrije informatie
aan eenieder die het lezen wil.
- Don
==========================================================
(link)

Een deel is verborgen voor gasten. Log-in of registreer om het te kunnen bekijken.==========================================================

Beste Doncennui,

Ons forum is nadrukkelijk niet bedoeld voor het artikel dat jij vandaag hier plaatste.
We zijn slechts een dichtsite, maar wel een, de enige in Nederland, die het lichte, gebonden genre een warm hart toedraagt.
Voor artikelen over autisme bestaan andere fora.
Kijk bv. eens op www.autisme.nl/activiteiten/ontmoet-nieu...en-in-het-nva-forum/

Met groet,
Inge

DC schrijft:
In de laatste paar dagen bemerk ik een steeds sneller zich ontwikkelende intolerantie jegens mijn aanwezigheid en doen en laten op het forum.
Ik protesteer met klem tegen het woord 'intolerantie'. Integendeel: met stijgende verbazing en bewondering voor het geduld heb ik de vele zeer inlevende en sympathieke reacties op de naar mijn smaak te persoonlijke ontboezemingen gelezen. Er zijn erg veel adviezen gegeven ten aanzien van het fenomeen 'light verse' die niet opgevolgd lijken. Ik hoop echt niet dat de interacties de therapeutische kant opgaan en dat de reacties op de bijdragen van DC een herhaling van zetten gaan worden.

Nee Hans, ik voel nog steeds aversie (zie reactie Niek onlangs). Ik ben daar knap verdrietig van.

Het zou heel fijn zijn beste DC als je die veronderstelde aversie probeert te begrijpen als kritisch bedoelde benadering en/of onmacht om jouw bijdragen naar jouw waarde te schatten.
Het unieke van deze site vind ik nog steeds dat er sprake is van kritiek die vrijwel altijd opbouwend is, soms niet begrijpen van elkaar, soms volkomen tegengestelde meningen, maar het is NOOIT negatief en altijd gericht op het verbeteren van elkaars producten. En dat is toch lijkt me in het internetgebeuren een zeldzaamheid die we moeten koesteren.
Alsjeblieft, gebruik woorden als 'aversie' en 'intolerantie' niet meer hier. Niemand verdient dat..
Prettig weekend en groet.

Doncennui,

Ik snap dat je je niet gezien voelt. Ik ben echter bang dat je de reacties hier verkeerd hebt geinterpreteerd.

We komen over als vriendenclubje, maar dat zijn we niet echt. Wat ons bindt, hier op dit forum, is onze gemeenschappelijke belangstelling voor het maken en lezen van light verse. Onze gesprekken op het forum, vriendelijk als ze zijn, gaan alleen daarover, nooit over de persoon, In de jaren dat ik hier meedoe heb ik nog maar 1x meegemaakt dat iemand geblokkeerd is vanwege stelselmatig 'op de man' spelen.

Het is een open forum, wat betekent dat iedereen de uitwisselingen kan lezen en mee kan doen wanneer ze ingelogd zijn. Dat geldt dus ook voor jou en andere auti's.

Dat gezegd zijnde is het wel van belang dat degene die mee wil doen zich houdt aan de geschreven en ongeschreven regels. De geschreven regels vind je in de Handreiking (kolom rechts, onderste item in FORUM MENU).

De ongeschreven regels moet je aanvoelen, en dat is voor een auti moeilijk, dat begrijp ik. Volgens het artikel dat je hebt geplaatst (en dat ik helemaal heb gelezen) geldt voor auti's:

In die geest wil ik je het volgende meegeven:


- Plaats niet meer dan 1 nieuw vers per week. Enkel het vers, geen achtergrondinfo noch je eigen opinie erover.[/li]
- Plaats het pas als je er een of twee nachten over hebt geslapen.[/li]
- Neem commentaar in dank aan. Ga het niet weerleggen, maar volg de gegeven aanwijzing(en) op. Daar gaat niemand dood aan.[/li]
- Geef voorlopig alleen commentaar op andere gedichten wanneer het positief en waarderend is. Vind je er fouten in of vind je dat het anders zou moeten; houd dat even voor je. en laat anderen de dichter erop wijzen.[/li]

Met andere woorden: hoe minder en hoe meer afgewogen, hoe beter het hier ontvangen wordt.

Ik raad je aan even een pauze van het forum van een week te nemen, dat is voor alle partijen waarschijnlijk beter. Dan, wanneer je terugkomt, plaats je je bijdrage waarbij je je strikt houdt aan bovengenoemde punten.

Toen ik nieuw was heb ik me zo opgesteld. Pas na verloop van tijd (na een half jaar of zo) heb ik mijn rol iets breder opgenomen.

Ik hoop dat je dit advies zult ontvangen in de geest waarin het is gegeven, nl. als een uitgestoken hand.
Hartelijke groet,
Hendrikje

Dank je wel, Hendrikje. Je bericht betekent heel veel voor me (en ws. ook voor andere auti's, hier of elders). Dank ook aan de anderen die je bericht ondersteunen (likes).

Weet verder even niet wat meer nog te zeggen. Ik ga/moet er een nachtje over slapen. En me beraden over mijn toekomst al dan niet hier op HVV.


.

Doncennui, je schreef "hier op het HVV"-gelinkt naar een nieuw geplaatst sonnet over een wurgdichter. Please remember: "It's not personal, it's just poetry."

Ik hoop je volgend weeked hier weer te zien met een nieuw light verse versje, een compacte, waar je twee nachtjes over hebt geslapen, en zonder je eigen opinie erbij ("show, don't tell"). Ik beloof je hierbij dat ik er dan op zal reageren.

Nee, Hendrikje, er zijn grenzen. Met name strofe 4 van dat gedicht ('zijn stropdas is het stevig om de nek') is in mijn gevoel buitengewoon naar en insinuerend. Zoiets schrijf je niet om te plagen. Het is ver over een betamelijke grens. Onacceptabel. Stel dat jouw kind of zus of broer zo'n sonnet om de oren krijgt - wat is dan je mening? En wat moet het webpubliek er wel niet van denken? Dit moet light verse heten...?Zie Het maanhuis. Zó doe je een sonnet battle. Nuff said.

.

Don Cennui,

Het gedicht "De wurgdichter" heeft niets met jou of je werk te maken.

Zo het iets met concrete gedichten te maken heeft, dan met exemplaren van mijn eigen hermetische - en ongepubliceerde - gedichten.

Jacob