Beste collega's,
Een tijdje geleden herschreef ik een kort verhaal dat ik ooit had gemaakt, naar een vers in terza rima. Op zich een leuke oefening, maar je zal net zien dat de gebeurtenissen en de ontknoping dan vanzelf weer een heel andere kant op gaan. Ik zit eigenlijk met enkele vragen en die leg ik dan maar hier voor. De vragen luiden: sluit ik deze hele poëtische verhandeling eigenlijk wel leuk af? Is de clou te flauw, komt ie wel goed door? Moet ik eigenlijk wel met een clou afsluiten, omdat de verwikkelingen op zich al grappig genoeg zijn? Werkt de vorm wel? Blijft het spannend?
Gaarne uw plasje. Pas op: het is iets wat men tegenwoordig een long read noemt.
Tafeltherapie
"Een goedemorgen luisteraars, vandaag is aangeschoven
Professor Kuipers, welbekend van radio, tv.
Het kwam er dan gelukkig van, na menigmaal beloven.
U gaat als psychiater al zo'n jaar of dertig mee
En bent met uw patiënten steeds iets nieuws gaan uitproberen
En nu heeft u een therapie, uw laatste nouveauté.
Vertelt u eens, professor wat wilt u gaan presenteren?
Wij lazen in de krant iets over tafeltherapie."
"Een goedemorgen, dank u wel voor dit introduceren.
De tafeltherapie stoelt op een nieuwe theorie
De focus ligt daarbij niet meer op ouderwetse grillen:
Gesprekken, noch, gefröbel, en beslist geen farmacie.
Nee, sterker nog, ook diagnoses moeten wij niet willen
De DSM staat immers vol met allerlei gezwets
En ziektebeelden zijn alleen maar verkooppraat voor pillen."
"U noemt in feite heel de basis van uw vak geklets?"
"Hoewel wat boud gesteld, zou ik het wel zo willen duiden,
Terwijl ik weet dat ik nu heel wat vakgenoten kwets.
Ik had de afgelopen tijd al bellen horen luiden
Doordat collega Dirk, alsmede broeder Damian
Hun visie in de dag- en in de damesbladen spuiden.
De klepel echter, miste ik, daar was geen sprake van,
En daarom heb ik nog eens rustig verder zitten broeden
Hetgeen zijn resultaat vond in dit goed doorkauwde plan.
Terecht wordt er door menigeen getwijfeld aan het voeden
Van dozen chemicaliën bij psychisch ongemak
Die ons voor kwaad en erger ongelukkigheid behoeden
Maar zeg nou zelf, die pammen maken mensen louter vlak
Een eenheidsworst van zombies, zachtjes zuchtend in hun hoekje
Waar niemand echt meer last van heeft, en dat is wat mij stak.
Voor vele kwalen hebben de magisters wel een koekje
Ze brouwen maar van alles voor de zieke hersenpan
En daarom zocht ik naar recepten uit een ander boekje
Scheikundig bakken deze lui er telkens weer wat van
Maar ik zeg: schei toch uit met al die rare pillenfratsen
Alleen de medicijnmagnaten raken boven Jan."
"Professor, zeer terecht bekritiseert u die strapatsen
U hebt waarschijnlijk meer fiducie in een goed gesprek?"
"Ook praktisanten dezes zal ik zeer beslist niet matsen.
Want dit soort conversaties hebben wel een groot gebrek.
Ze zijn, hoe goed bedoeld ook, toch kunstmatig en schematisch
En als de praat op gang raakt dreigt alras weer het vertrek.
Een hulpverlener is deskundig, bovendien empathisch,
Maar al met al ontbreekt er wel iets wezenlijks, vind ik
Het blijft toch wat gestructureerd, te klinisch en te statisch.
Vandaar dat ik dit wil bekijken met een frisse blik,
Vanuit een nieuw gezichtspunt oude zaken combineren
En toen ik het eureka uitsprak, kreeg ik nogal schik
We voegen nu de nuttigheid van samen converseren
Bij anderzijds het nuttigen van een of ander iets
En dat gebeurt met name in wat huiselijker sferen"
"Nou heeft u veel gepraat, maar al met weet men nog niets,
Dus kunt u nu de luisteraar wat helderheid bezorgen?"
"Dat ga ik aanstonds zeker doen, want is nu de witz?
Mijn inval kreeg ik op een mooie doordeweekse morgen
Toen ik was aangeschoven aan een luisterrijk ontbijt
En Mien, mijn vrouw zich door Pascals Gedachten zat te worgen
Zij zocht wat houvast bij de denkers, was de weg wat kwijt,
En las me hardop voor uit wat de peinzer had geschreven.
Door een van die gedachten werd ik plotsklaps afgeleid
En wel zijn observatie dat de mens die lijdt in 't leven
Zijn sores snel vergeet als hij wat leuks omhanden heeft.
Welnu, als paradigma leek mij dit een mooi gegeven.
Belangrijk is dat iemand let op wat er in hem leeft,
Meteen in actie komt bij een gevoel van onbehagen
En steeds naar een onmiddellijke vergenoegdheid streeft.
En denk dan niet aan pillen, dáármee wil ik niemand plagen,
(die zooi is immer bitter en dat zegt al wel genoeg)
Maar iets om op te knabbelen, te kauwen of te knagen
Gewoon een potje nassen dus, en krijgt men dan gewroeg,
Kan altijd nog de lotgenotengroep hier assisteren
Bij wekelijkse sessies in de favoriete kroeg.
Een hapje en een drankje maakt het simpel converseren.
De tongen en de trauma's komen in die setting los
Door samen te genieten van het kluiven of dineren."
"Wat ik dan wel verbazend vind: is men dan niet de klos
Wanneer het leed gedachteloos steevast wordt weggesmikkeld?
Verdwalen de cliënten zo niet verder in het bos?"
"We hebben ook een fitnessclub, daar wordt me toch gebikkeld.
Mijn broertje runt een sportschool, en daar kunnen ze terecht.
Door extra korting worden mijn cliënten flink geprikkeld.
Mijn zoon die al zijn euro's in de horeca belegt,
Heeft samen met zijn oom twee mooie zorgarrangementen
De linker- wast de rechterhand, zoals het spreekwoord zegt.
Voor deze tafeltherapie, die kost toch wel wat centen,
Voer ik nu wat gesprekken met de zorgverzekering
Zodat het ook betaalbaar blijft voor al mijn eetcliënten.
Ik heb er wel vertrouwen in als positieveling
Door korte lijntjes met mijn buurman, baas bij de CZ,
Komt alles binnenkort wel rond, dat lijkt me niet zo'n ding.
Hij praat met ambtenaren om het basiszorgpakket
Wat op te rekken om het leeuwendeel vergoed te krijgen
Dat doen ze meestal onder het genot van een buffet
Aanvullend kan men dan nog naar een extra dekking neigen
Maar weet dat hier voorzichtigheid voorzeker het parool is,
Hoewel ik de reclameslogan niet meer hoef verzwijgen: .
Voor ieder die wat somber of gewoon een halve zool is
Verzekere zich basis en hij neme daarenboven
De BEter-LAchend-aan-de-TAFEL-ziektekostenpolis."
