Het regent en de dagen blijven duister.
De wereld, in een nevel, o, wat grauw!
Het leven mist zijn vaart en kent geen luister,
De neuzen nat, de kelen voelen rauw.

Wat haken wij nu naar wat hemels blauw.
Wat zon, wat warmte, lijkt ons zoveel juister.
Wat haten wij dat nat, die waterkou:
Ons ongenoegen klinkt steeds ongekuister.

’t Verlangen blijft voorlopig onvervuld.
De maanden melden zich in vast gelid;
De regen zal nog heel wat weken dreinen.

’t Is tijd voor hete grogs en warme wijnen,
Het lichaam lijdt aan stijfte, jicht en spit.
Er zit niets anders op dan veel geduld…

 


(schilderij:Gregory Thielker)
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Afscheid

resomeren
Flickr.com
 
Om mijn verhaal beknopt te resumeren,
Aldus de spreker na zijn lang betoog:
We mengen water met een scheutje loog
Waarin uw lichaam pijnloos zal verteren
 
Men noemt het resomeren, als gezegd
Iets deftiger wellicht klinkt hydrolyse
U kunt voor actuele expertise
In Canada en USA terecht
 
Uiteindelijk vervalt uw broos geraamte
Tot witte as en bruinig residu
Mijnheer, mevrouw, dat is wat rest van u
 Ik zeg het hier nog eens met lichte schaamte
 
Wilt u aldus van onze aarde scheiden
Dan moet u, uiteraard, eerst overlijden