Dit had niemand kunnen dromen
Sint komt zonder Zwarte Piet
Hoe het ooit zo ver kon komen
Snapt de kinderschare niet
Nooit geen zwart meer op het dak
Zwarte Piet ging in de zak
Nooit geen zwart meer op het dak
Zwarte Piet ging in de zak

Een moraalkliek die wou scoren
Zwarte Piet verschiet van kleur
Een traditie ging verloren
Nederland is in mineur
Amsterdam wou geen gezeik
Gaf de drammers dus gelijk
Amsterdam wou geen gezeik
Gaf de drammers dus gelijk

Slavernij en zelfs racisme
Ooit de zwarten aangedaan
En een stuitend dom simplisme
Kostten Zwarte Piet zijn baan
Ja, men bracht het allervalst
Dit is Holland op zijn smalst
Ja, men bracht het allervalst
Dit is Holland op zijn smalst

 

 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Wielergedichten: Bert Oosterbosch

Hij was het wat labiele zondagskind.
Die lange slungel met dat rode haar;
Bert fietste hoe dan ook in tegenwind.

Hij was dus – wat je noemt – onhandelbaar
maar schudde wel als wereldkampioen
Francesco Moser stevig door elkaar.

De temporijder gaf hem van katoen,
werd onder Peter Post tot held gekneed.
Hij trapte door, het hele fietsseizoen

en reed zichzelf voortdurend in het zweet
– in Duinkerke, de Panne en de Tour –
met hersenvliesontsteking aan de meet.

Een stille jongen, geen geouwehoer;
hij fietste zelf zijn lichaam naar z’n moer.